Του Jesús Garrido
Το να βγει δεύτερη στον όμιλο θα μπορούσε να’ναι μια ευκαιρία
Bale και Μπενζεμά έδωσαν στη Μαδρίτη ένα γερό προβάδισμα, αλλά η ομάδα κατέρρευσε ακατανόητα κι αφέθηκε να φάει τρία γκολ, ένα απ’αυτά από λάθος του Keylor. Ο Kovacic τη μακίγιαρε
Είναι δύσκολο να κατανοήσουμε γιατί η Μαδρίτη πυροβολήθηκε στο πόδι στην Πολωνία. Έμεινε άφωνη, όπως το γήπεδο του πολωνικού στρατού, που κατέληξε να’ναι τόσο λυπηρό για τους madridistas όσο το όνομα του ναού της Λέγκια, καθώς έμπαιναν τα γκολ των γηπεδούχων, καθιστώντας άχρηστο ένα πλεονέκτημα περισσότερο από αρκετό για επιστροφή στο σπίτι με τους τρεις βαθμούς στις αποσκευές. Αλλά ξαφνικά, η Μαδρίτη έβαλε στην τρύπα τη μαύρη μπάλα, χειρονομία εξίσου φρικτή με του εξοπλισμού της, και σχεδόν έχασε το παιχνίδι.
Ας σημειώσουμε, για να’μαστε δίκαιοι, ότι η ομάδα της Βαρσοβίας δεν είναι μια ομάδα άχρηστων που έχει παρεισφρήσει με θαύμα στο Champions League. Λοιπόν, αυτό το τελευταίο ναι, αλλά δεν έρχεται στο μυαλό. Είναι αδύναμη, η πιο αδύναμη του έκτου ομίλου με διαφορά, αλλά ξέρει να παίζει ποδόσφαιρο. Ο Jacek Magiera, ο προπονητής, ξέρει ότι δεν θα συνεχίσουν στην Ευρώπη, αλλά θέλει τουλάχιστον να προχωρήσει, ποιος ξέρει για πόσο καιρό, αφήνοντας μια όσο το δυνατόν πιο θετική εντύπωση. Ήδη έχει, προς το παρόν, τον επικό αγώνα του.
Αν ο αναγνώστης θυμάται, η Μαδρίτη διέλυσε στο Μπερναμπέου, αλλά η εικόνα που πρόσφερε υπολείπονταν πολύ της τελειότητας. Το γκολ του Μίροσλαβ Ράντοβιτς ήταν μία απ’τις πολλές περιπτώσεις κινδύνου που δημιούργησαν οι Πολωνοί. Ούτε θα πρέπει να πίστευαν ότι θα’βλεπαν τόσο συχνά τον Keylor Navas από τόσο κοντά. Στο σπίτι τους και μπροστά σε περίπου 300 καλεσμένους, οι οποίοι δεν είναι οπαδοί, διατήρησαν τις αρετές που δίδαξαν στη Μαδρίτη. Ο ίδιος ο Ράντοβιτς και, πάνω απ’όλα, ο Vadis Odjidja και η σωματική του ανάπτυξη ήταν ένας πάρα πολύ κοινός κίνδυνος σε σχέση μ’αυτό που θα’πρεπε να’ταν για τη Μαδρίτη. Δεν υπάρχει καμία μάστιγα τραυματισμών στην άμυνα ούτε ξένη ευστοχία που χρησιμεύει ως δικαιολογία έτσι ώστε η Λέγκια Βαρσοβίας να βάλει τρία γκολ στην πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Ίσως έχει να κάνει με το ότι ο Ζιντάν θεώρησε σκόπιμο να εκμεταλλευτεί, ότι δεν υπήρχε σχεδόν κανείς στις κερκίδες, για να αυτοσχεδιάσει. Και λέμε να αυτοσχεδιάσει, γιατί ποτέ δεν είχε παίξει μέχρι σήμερα με τους Bale, Μπενζεμά Morata και Κριστιάνο Ρονάλντο μαζί απ’την αρχή. Να μην εξαπατώμαστε, αν υπήρχε κάποια μέρα στην οποία φαίνονταν λογικό να χρησιμοποιήσει μια 11άδα λίγο γνώριμη, επρόκειτο να’ταν αυτή. Ένας προσιτός αντίπαλος, μια ασυνήθιστή τεχνική ανωτερότητα, και η πιθανότητα να κλείσει η πρόκριση στους 16 για να’χει δύο παιχνίδια για ν’αποφασίσει τι είναι καλύτερο, να’ναι δεύτερος ή πρώτος. Τώρα, για να βγει πρώτος στον όμιλο πρέπει να κερδίσει τα εναπομείναντα δύο παιχνίδια ... αλλά αξίζει τον κόπο;
Ας δούμε: αν οι όμιλοι του Champions League είχαν τελειώσει σήμερα, οι πιθανοί αντίπαλοι μιας Μαδρίτης δεύτερης στον όμιλό της θα’ταν οι Άρσεναλ, Μπενφίκα, Μονακό και Leicester, που σχεδόν ακούγεται περισσότερο σαν Europa League. Σε αντίθετη περίπτωση, όντας πρώτοι, οι λευκοί θα μπορούσαν ν’αντιμετωπίσουν στην επόμενη φάση μία εκ των Παρί Σεν Ζερμέν, Νάπολι, Μάντσεστερ Σίτι, Μπάγερν Μονάχου, Λεβερκούζεν, Πόρτο και Γιουβέντους. Το εύρος, μεγαλύτερο απ’το πρώτο, δυνητικά είναι απείρως πιο επικίνδυνο. Δηλαδή, είναι άσχημο να μην κερδίζει τη Λέγκια Βαρσοβίας, πάνω απ’όλα πετώντας ακατανόητα ένα 0-2, αλλά θα’ταν χειρότερα ν’αντιμετωπίσει τον Αντσελότι ή τον Γκουαρντιόλα στους 16.
Όντας, όμως, όπως είναι, ο υπερασπιστής του τίτλου, θα’ταν επικριτικό ως το άπειρο να μείνει πίσω για την επίτευξη αυτού του στόχου, παρά το κατανοητό που μπορεί να’ναι. Είναι παράξενο, εξίσου, που συμβαίνει, όχι μόνο λόγω του αντίπαλου, αλλά για το πώς έπαιζε η Μαδρίτη μέχρι τη στιγμή που βγήκαν μπροστά οι Πολωνοί. Παρά το ότι θα μπορούσε να αναμένεται, το κουαρτέτο των επιθετικών συνδέθηκε με ευελιξία κι ευφυΐα, κάνοντας να πιστεύεται ότι είχαν παίξει μαζί σε αμέτρητα παιχνίδια. Τα φαινόμενα εξαπάτησαν, καθώς δεν ήταν το 4-2-4 που ανακοινώθηκε, αλλά ο Μπενζεμά έπαιξε όπου είναι χαρούμενος, πίσω απ’την κορυφή, στην θέση όπου η άπειρη φαντασία του έχει μια μεγάλη αίσθηση. Εφεύρισκε με τον Bale κι άφηνε την κορυφή στον Morata και στις προσθήκες του Κριστιάνο Ρονάλντο, δημιουργώντας μια ψευδή αριθμητική υπεροχή.
Φυσικά, είναι πολύ πιο εύκολο να παίζεις ποδόσφαιρο με πλεονέκτημα στο σκορ, το οποίο πέτυχε ο Bale μ’ένα βολέ πριν να ολοκληρωθεί το πρώτο λεπτό του παιχνιδιού. Από εκεί μέχρι το γκολ του Odjidja, η Ρεάλ Μαδρίτης έπαιξα ευχάριστα και δημιούργησε πολλούς μεγάλους συνδυασμούς που κατέληξαν στο τέρμα του Malarz ή κοντά σ’αυτό. Kroos και Kovacic υποστήριζαν από πίσω, ωθώντας τη Λέγκια μέχρι την περιοχή της και κόβοντας τις εξόδους, ενώ ο Carvajal ήταν πάντα πιστός σύμμαχος του Μπέιλ.
Τι πήγε στραβά τότε; Πήγε στραβά ότι το διπλό πίβοτ των Kroos και Kovacic δεν είναι αρκετό για ν’αναλάβει να φρενάρει την βούληση της Λέγκια να πάρει κάτι θετικό απ’την αναμέτρηση. Η αριθμητική ισότητα στην πολωνική επίθεση σε σχέση με τη λευκή άμυνα δεν ήταν αποτελεσματική επειδή ο Keylor ήταν ένα άλλο στοιχείο, αλλά έξι επιτίθονταν σε έξι. Θα’πρεπε να αρκεί; Μπορεί, αλλά είναι παιχνίδι με τη φωτιά. Αυτό είναι το Champions League κι ο καθένας μπορεί να σου μαυρίσει τα μούτρα σε μια ανόητη ημέρα, όπως θα μπορούσε να’ναι αυτή η Τετάρτη. Ο Odjidja, για παράδειγμα, μπόρεσε να διαχειριστεί μια άριστη ατομική προσπάθεια για να κάνει το 1-2 και στη συνέχεια, στο δεύτερο ημίχρονο, Ράντοβιτς και Guilherme είχαν κάποιους αυτοκινητόδρομους για να τρέξουν χωρίς κανέναν για να του πληρώσουν διόδια. Ισοφάρισαν και πέρασαν μπροστά. Και στην περίπτωση του 2-2, ήταν επίσης επειδή ο Keylor σταμάτησε να προσθέτει για τη Μαδρίτη και το έκανε για την Λέγκια.
Ο Ζιντάν στρογγυλοποίησε τη μέρα των δοκιμών με μία υπό επιτακτική ανάγκη: πέρασε να παίξει με τρεις αμυντικούς που, στην πραγματικότητα ήταν δύο, οι Varane και Nacho, καθώς ο Carvajal πήγε προς εξτρέμ. Ο Coentrao, βεβαίως, δεν ήταν κακός. Ο προπονητής έψαξε στην τόλμη των Asensio, Lucas και Mariano μια αντίδραση θάρρους, μια ακόμα από εκείνες στις οποίες ειδικεύεται η Μαδρίτη εδώ και δεκαετίες. Την βρήκε σ’έναν άλλο canterano, τον Carvajal. Ένα δικό του τακουνάκι υπό πίεση έδωσε την ισοφάριση στον Kovacic, τον πιο ολοκληρωμένο παίκτη της Μαδρίτης στην Πολωνία (ο οποίος ήταν ένας απ’αυτούς που επέτρεψαν το 1-2), για την οποία θα φύγουν αναρωτώμενοι αν ήταν ένα κακό αποτέλεσμα ή όχι.
@suntagm_puskas
