Του Gonzalo
Cabeza
Η είσοδος του malagueño σηματοδότησε την αρχή μιας μεγάλης
ανατροπής. Απ’το να μην παίζουν τίποτα πέρασαν στο να κυριαρχήσουν. Το δεύτερο γκολ,
με πέναλτι, συζητήθηκε πολύ απ’τους castellonenses
Η Ρεάλ Μαδρίτης είδε τη ζωή να περνά από μπροστά της όπως ο ετοιμοθάνατος
πριν δει το φως στο τέλος των πάντων. Κι επέστρεψε για να πει την ιστορία. Η
λευκή ομάδα πραγματοποιούσε ένα άσχημο παιχνίδι, πολύ άσχημο. Έχανε 2-0 στη Βιγιαρεάλ
και σκέφτονταν πώς η la Liga Santander, τόσο απλή όσο φαίνονταν πριν από λίγες βδομάδες,
της ξέφευγε όπως το νερό μέσα απ’τα δάχτυλα. Η κάστα, αυτό το εγγενές χαρακτηριστικό
στην ιστορία της Μαδρίτης αλλά, πάνω απ 'όλα, το παιχνίδι, κατέστησαν δυνατό ν’αλλάξουν
πεζοδρόμιο οι αισθήσεις. Ένα όνομα εξηγεί τη μεταμόρφωση: Isco Alarcón. Ο ξεχασμένος
ζητάει θέση. Ο παρεξηγημένος αξιώνει το χώρο του. Δεν μπορεί να φωνάξει πιο
δυνατά ό, τι αξίζει ένα μεγαλύτερο ρόλο σε αυτή τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Η Μαδρίτη κέρδισε 2-3 αφού βρέθηκε να χάνει με 2-0, κι αυτό
έχει πάντα πολύ αξία, με τον ίδιο τρόπο που, συνήθως, όταν χρειάζεται το επικό
είναι μια άμεση συνέπεια του να μην έχει γίνει έγκαιρα το καθήκον. Η ομάδα του
Ζιντάν αφοσιώθηκε στο να κάνει τζόκινγκ για ένα μεγάλο μέρος του παιχνιδιού
και, χωρίς ρυθμό, δεν υπάρχει ποδόσφαιρο. Είχε φάσεις κυριαρχίας, αλλά πάντα
χωρίς κίνδυνο και η Βιγιαρεάλ, μια άξια ομάδα, ήξερε να εκμεταλλευτεί τις
ευκαιρίες της. Πρώτα ο Trigueros μπροστά στην αδράνεια της λευκής άμυνας. Μετά ο
Bakambu, σε μια αντεπίθεση. 60ο λεπτό και η Μαδρίτη έβλεπε ότι όλη η
δουλειά πήγαινε στράφι.
Σ’αυτά μπήκε ο Isco. Η ευθύνη για τον malagueño δεν θα
μπορούσε να’ταν μεγαλύτερη. Ο Ζιντάν του ζητούσε, πάνω κάτω, να μετατρέψει το
νερό σε κρασί. Το έκανε. Ο Isco έχει λόγους να’ναι καχύποπτος, τις τελευταίες
εβδομάδες έχει πει ότι θα σκεφτεί την αγορά αν τα πράγματα παραμένουν τα ίδια.
Δεν έχει λεπτά βασικού και δεν είναι πάντα η πρώτη αλλαγή. Μερικές φορές, ακόμη,
μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο πίσω απ’τον James. Ζητήματα που είναι ακατανόητα,
όταν τον βλέπεις να παίζει. Είναι σε μια καλή στιγμή και δίνει στη Μαδρίτη μια
σαφήνεια που δεν έχει χωρίς αυτόν. Αυτό το ποδόσφαιρο, αυτός ο τρόπος να κάνει
τη διαφορά, θα’πρεπε να του δώσει ένα χώρο που ο Ζιντάν δεν φαίνεται
διατεθειμένος να του δώσει. Στην περίπτωση αυτή, ο Γάλλος του οφείλει έναν ξεκάθαρα.
Στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα δεν θα μπορούσε παρά να αποδεχτεί
το προφανές. «Isco και Morata άλλαξαν το παιχνίδι», εκτιμούσε ο προπονητής μετά
την αναμέτρηση. «Με το 2-0 έπρεπε να αλλάξουμε και μας πήγε καλά, κάναμε μια επιθετική
αλλαγή ψάχνοντας το αντίπαλο μισό και τα πράγματα μας πήγαν καλά», προσπαθούσε
να εξηγήσει ο Ζιντάν, ο οποίος αναγκάστηκε να κάνει αυτές τις αλλαγές λόγω της τροπής
που είχε πάρει ο αγώνας. Στην λύση, αν κι άργησε, πέτυχε. Ο Isco κέρδισε τον
αγώνα και, κατά κάποιο τρόπο, επίσης κι ένα κύρος που θα του’ρθει καλά για το κοντινό
μέλλον. "Ναι, σίγουρα, Isco και Morata αξίζουν περισσότερα. Τα πήγαν πολύ
καλά", εξήγησε ο προπονητής για να θυμίσει, τελικά, ότι το να’χει τέτοιους
αναπληρωματικούς είναι ένα πλεονέκτημα: "Όλοι θα’ναι απαραίτητοι".
Ήταν το κλειδί στην αλλαγή του τόνου του αγώνα. Απ’αυτόν προήλθε
το ποδόσφαιρο που οδήγησε στα τρία γκολ της Μαδρίτης. Πρώτα ο Bale, σε μια
τεράστια κεφαλιά μετά από μια πάσα του Carvajal. Στη συνέχεια, ο Cristiano, μ’ένα
πέναλτι υπέρ των λευκών. Αμφισβητούμενο, πολύ διαμαρτυρόμενο. Η μπάλα κινήθηκε
ξέφρενα στην περιοχή της Βιγιαρεάλ, υπήρξε ένα ριμπάουντ και κατέληξε να χτυπήσει
στο χέρι του Bruno Soriano. Ο ίδιος, αυτό είναι προφανές, δεν κουνάει το χέρι
για να κόψει τη φάση. Αλλά είναι αλήθεια ότι το χέρι δεν είναι σε μια φυσική
θέση. Και σ’αυτές τις περιπτώσεις τα πάντα εξαρτώνται απ’την ερμηνεία του
διαιτητή, που, σε αυτή την περίπτωση, δεν δίστασε να σφυρίξει πέναλτι. Ο Escriba,
ως ένας βασιλίσκος, κατέληξε να αποβληθεί σ’αυτή τη φάση. Τελικά, και για να ολοκληρωθεί
το χτύπημα, ένας άλλος απ’τους αποκλεισμένους. Ο Morata εκτέλεσε με κεφαλιά και
η μπάλα μπήκε σκοτωμένη, αλλά μπήκε. Ήταν τρεις βαθμοί για την Ρεάλ Μαδρίτης,
για να μείνει πρώτη και ν’αφήσει ένα μήνυμα σ’όλους τους αντιπάλους: το δέρμα της
Ρεάλ Μαδρίτης πωλείται πιο ακριβά από ό, τι των υπολοίπων.
Μια επίθεση που στερήθηκε ιδεών
Το να νικήσει η Μαδρίτη είναι μια ανακούφιση για τους δικούς
της, αλλά όχι εντελώς. Συνεχίζουν να υπάρχουν πάρα πολλά προβλήματα έτσι ώστε
να τα παραβλέψει. Ίσως τα μεγαλύτερα, αν κι ακούγεται λίγο παράδοξο, να’χουν να
κάνουν με την έλλειψη πυρίτιδας στην επίθεση, ειδικά των Κριστιάνο και
Μπενζεμά. Είναι αλήθεια, ο Γάλλος δεν ήταν ποτέ ένα αρπακτικό περιοχής, αλλά είναι
ότι ούτε καν το ποδόσφαιρό του δεν ζει τις καλύτερες στιγμές. Αυτό του
Πορτογάλου είναι πιο σοβαρό. Επειδή για χρόνια υπήρξε το κλειδί της επίθεσης, ο
άνθρωπος που επίλυε τα πολλά λάθη στα οποία έμπαιναν οι λευκοί. Τώρα συνεχίζει
να σκοράρει γκολ, αλλά δεν είναι στα νούμερα άλλων ετών κι αυτό η Μαδρίτη το παρατηρεί.
Είναι αδύνατο να μην παρατηρήσει την πτώση ενός κολοσσού.
Οι επιθετικοί μπορεί να διαμαρτύρονται, είναι αλήθεια, για την
έλλειψη κυκλοφορίας της μπάλας απ’τη Μαδρίτη. Είναι πολλοί οι επικριτές που
υποστηρίζουν ότι το BBC
δεν λειτουργεί επειδή η ομάδα είναι πιο ρευστή όταν έχει τέσσερις μέσους. Modric και Kroos δεν μπορούν να σβήσουν όλες τις
πυρκαγιές κι ο Casemiro,
ο τρίτος, δεν είναι για τέτοιες γιορτές. Η είσοδος του Isco στον Βραζιλιάνο έδωσε
στη Μαδρίτη μια κυκλοφορία της μπάλας που δεν υπήρχε πριν. Η ομάδα άρχισε να
ρέει και οι ευκαιρίες ήρθαν. Αρκετές για ανατροπή, το οποίο έχει περισσότερη
αξία, αν σκεφτεί κανείς ότι απέναντι ήταν η ομάδα με την καλύτερη άμυνα στην la
Liga Santander.
Μια ομάδα πολύ άξια που δεν μπορούσε να κρατήσει τη Μαδρίτη,
όταν άρχισε να παίζει στο καλύτερο επίπεδό της. Επίσης και λίγο άτυχη, γιατί
είδε ότι ο Asenjo έπρεπε να φύγει πριν απ’το ημίχρονο μ’έναν τραυματισμό. Είναι
ένας παίκτης που έχει ήδη υποστεί τρεις τραυματισμούς στο γόνατο κι είναι εκεί,
ακριβώς όπου πονούσε ο τερματοφύλακας. Η σεζόν του ήταν συγκλονιστική, υπέροχη.
Μετά τον αγώνα επιβεβαιώθηκε το χειρότερο, η κακή τύχη που τον συνοδεύει. Η
απουσία του είναι μια ψυχρολουσία σχεδόν τόσο μεγάλη όσο το να’χει καταλήξει ηττημένη.
Για τη Μαδρίτη οι τρεις βαθμοί είναι μια ώθηση και,
πιθανότατα, να’ναι σε θέση να σχετικοποιήσει το κακό παιχνίδι σκεπτόμενη ότι σ’άλλες
γειτονιές τα πράγματα δεν πάνε πολύ καλύτερα. Επειδή η απόδοση των λευκών ήταν ανεπαρκής,
αλλά όχι χειρότερη απ’την τελευταία που έχει φανεί στη Barcelona κατά τις
τελευταίες εβδομάδες. Κι έτσι, εκπληκτικά, αυτή που υπερηφανεύεται ότι είναι η
καλύτερη liga στον κόσμο, καταλήγει να μοιάζει με μια κούρσα σαλιγκαριών.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
@suntagm_puskas
