Του Jesús Garrido
«Θα πρέπει να ρωτήσετε κάποιον άλλο», είπε
Η Μαδρίτη βαδίζει σε καλά μονοπάτια, παραμένει πρώτη και ζωντανή
στο Champions League, αλλά η αίσθηση ότι παρόλα αυτά ο Ζιντάν δεν εκπληρώνει τους
στόχους είναι απτή
Ο Ζιντάν δεν μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά σ’αυτό το ένα
έτος και κάτι που είναι προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης. Κάποιος θα πει ότι δεν
έχει φτάσει σ’αυτό το επίπεδο αριστείας που απαίτησε το αφεντικό του στα galácticos
χρόνια για να’ναι ικανοποιημένο ενώ τους τίτλους τους κέρδιζαν άλλοι. Είναι
αλήθεια, επειδή η Μαδρίτη δεν παίζει καλά σχεδόν ποτέ. Αλλά είναι αναμφισβήτητο
ότι όταν αντιμετωπίζει έναν άγριο ταύρο, όπως είναι η Ατλέτικο Μαδρίτης, η
απόδοση της λευκής ομάδας πλησιάζει σ’αυτήν που της ζητείται. Παίζει λιγότερο ή
περισσότερο καλά, όχι πάντα με γενικές λαμπρότητες, και σχεδόν πάντα καταλήγει να
παίρνει τη νίκη. Άλλοι θα πιστέψουν ότι έχει αποτύχει προσπαθώντας να χωρέσουν
οι James και Isco και να μην θυμώσουν. Ή ότι δεν θα κερδίσει το τρεμπλ. Αλλά το
θέμα είναι ότι ο Ζιντάν έχει κάνει σχεδόν τα πάντα που του έχουν ζητηθεί στο πόστο
του.
Κι ωστόσο, η ιδέα ότι ο Ζιντάν δεν είναι φτιαγμένος για να προπονήσει
τη Μαδρίτη είναι ευρέως διαδεδομένη. Θεωρήθηκε από τότε που ξεκίνησε στην
Castilla ως προπονητής δημιουργημένος απ’τον Florentino Pérez, ο οποίος δεν
είχε στην αρχή ούτε την άδεια και που στη συνέχεια δεν έδειχνε ανάστημα.
Ανέβηκε στην πρώτη ομάδα και λέγεται ότι ήταν επειδή είναι ο μη αναγνωρισμένος
βαφτιστικός του προέδρου. Κέρδισε το Τσάμπιονς Λιγκ και η δυναμική του συνέχισε
να τίθεται υπό αμφισβήτηση. Ήταν αήττητος 40 παιχνίδια και τώρα είναι περισσότερο
πρώτος μετά την κατραπακιά της Barca στη Μάλαγα και είναι ζωντανός στο δρόμο προς
το Κάρντιφ κι εδώ δεν έχει πείσει κανέναν.
Κατανοώντας αυτήν την έννοια που υπάρχει για τον Γάλλο είναι
κατανοητό με τη σειρά του ότι υπάρχει συζήτηση για την παραμονή του, η οποία
δεν είναι καθόλου εγγυημένη, ούτε καν για τον Florentino, που εάν δεν έρθει το
επιθυμητό δεν έχει έλεος για κανέναν. Δεν είχε ούτε με τον Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, ο οποίος είχε ως σωσίβιο δύο Champions League και δύο πρωταθλήματα,
το τελευταίο κερδισμένο μία μέρα πριν απολυθεί. Τον Αντσελότι τον έσωσε ο Ramos
στο 93', επειδή το Κύπελλο δεν είχε αρκετό βάρος για να τον κρατήσει όρθιο στο
Μπερναμπέου. Και η σειρά των τεχνικών που έχουν φύγει επειδή δεν έχουν κερδίσει
είναι μεγάλη.
Το ντέρμπι ήταν πολύ κοντά στο να’ναι η επιβεβαίωση, για μια
ακόμη φορά, του ότι η Μαδρίτη, με τον Ζιντάν, αποδίδει πάντα όταν πρέπει. Το
έκανε για 76 λεπτά, τα ίδια στα οποία ήταν στο γήπεδο του Μπερναμπέου ο Toni
Kroos. Χωρίς να’ναι ένα μεγάλο παιχνίδι του Γερμανού εσωτερικού, η αποχώρησή
του σήμαινε μια αναντιστοιχία στη μεσαία γραμμή που επέτρεψε στην Ατλέτικο, μισοπεθαμένη,
να βρει μια ανάσα αέρα για ν’αναπνεύσει και να παραμείνει όρθια, με πιθανότητες
για όλα. Ο Ζιντάν έψαξε με τον Isco να δώσει στο κέντρο του μεγαλύτερο έλεγχο
της μπάλας κι αμεσότητα για να ψάξει τις αντεπιθέσεις, κάτι που δεν συνέβη σε
καμία στιγμή. Από’κει και πέρα ο Koke αναδείχθηκε ως ο επικεφαλής του κέντρου,
η Μαδρίτη ήταν αυτή των άσχημων βραδιών.
«Κάθε φορά που υπάρχει ένα αρνητικό αποτέλεσμα μπορούν να
κοιτάνε τις αλλαγές, αλλά του Πέπε ήταν υποχρεωτική και στο τέλος ήθελα να βάλω
τον Isco ν’αμυνθεί στ’αριστερά κι έχοντας τη μπάλα. Αυτό είναι όλο. Δεν ερμηνεύσαμε
πολύ καλά τα τελευταία λεπτά στα οποία έπρεπε να αμυνθούμε από κοινού», δικαιολόγησε
ο προπονητής στην επακόλουθη συνέντευξη τύπου. Ήθελε να δώσει λεπτά στον Malagueño
και να ξεκουράσει τον Kroos, αλλά δεν λειτούργησε.
Απ’το Chamartin πέταξαν δύο βαθμοί που θα’χαν σημάνει μια
σημαντική νίκη στον στόχο της επίτευξης του πρωταθλήματος, το μοναδικό τουρνουά
που είναι υποχρεωτικό να κερδίσει. Το να διατηρηθεί στην κορυφή της κατάταξης
μέχρι το τέλος θα μπορούσε να γείρει οριστικά την ισορροπία υπέρ της παραμονής
του, αλλιώς θα του απέμεναν λίγοι λόγοι για να πείσει τον πρόεδρό του, ούτε το
ότι θα’χε υπάρξει ο αγαπημένος του για 16 χρόνια.
Το ότι ούτε ο ίδιος ο Ζιντάν δεν ξέρει αν θα’ναι σε θέση να προπονήσει
το ρόστερ του απ’το καλοκαίρι και μετά και υποδεικνύει το αφεντικό («Πρέπει να
ρωτήσετε κάποιον άλλο») είναι το πιο ξεκάθαρο σημάδι ότι όλα εξαρτώνται απ’το
τι θα κερδίσει στο τέλος της σεζόν. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κίνητρο για την υπογραφή
μιας επέκτασης του συμβολαίου, απ’την ποιότητα των τίτλων που προστίθενται στο madridista
παλμαρέ. Τον Ιούλιο, με την προετοιμασία να’χε μόλις αρχίσει, η συνομωσία των αποδυτήριων
για το τρεμπλ ήταν απτή, καθώς είναι το μόνο πράγμα που λείπει απ’αυτό το
κλαμπ. Έχει κερδίσει πολλά, αλλά δεν τα’χει κερδίσει ποτέ όλα με τη μία.
Η πορεία των μηνών έχει τοποθετήσει την ομάδα εκεί όπου της αντιστοιχούσε,
δηλαδή, αποκλεισμένη απ’το Κύπελλο και με ακόμα δύο μέτωπα ανοιχτά με πλήρεις
πιθανότητες. Δηλαδή, η Μαδρίτη βαδίζει σε καλά μονοπάτια, αλλά η αίσθηση ότι παρόλα
αυτά δεν εκπληρώνονται οι στόχοι είναι απτή. Κι ακόμη και μ’αυτό, δεν πρόκειται
ν’αλλάξει: «Θα διατηρήσω το χαμόγελο μέχρι το τέλος της σεζόν». Μετά θα δούμε.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
https://www.facebook.com/%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CF%80%CE%AC%CE%B6%CF%89%CE%BD-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7%CF%82-813906908747714/
