News Update :

powered by Agones.gr - livescore

Το «αν είναι καλά, παίζουν πάντα» που κυνηγά την επιλογή του Zidane με το BBC

Σάββατο 29 Απριλίου 2017

Του Jesús Garrido

«Δεν θα’μαι εγώ αυτός που θ’αφήσει στον πάγκο Κριστιάνο και Μπέιλ»

Κάτι πρέπει να συμβεί, κάτι εξωτερικό που να το αναγκάζει, για ν’αποκηρύξει αυτούς που θεωρεί ως αναντικατάστατους, τους καλύτερους που έχει στην ομάδα, Cristiano, Μπέιλ και Μπενζεμά


Δεν υπήρχαν αμφιβολίες αναφορικά, αλλά ο Ζιντάν ανέλαβε να τις εξαλείψει μονοκοντυλιά. Θα παίξουν αυτοί που πρέπει να παίξουν. Πότε; Ενάντια στην Ατλέτικο, που είναι όταν μετράει πραγματικά. Τι θα συμβεί εναντίον της Βαλένθια; Θα υπάρξει ένα μίγμα. Ο Ζιντάν δεν είναι ηλίθιος, δεν πρόκειται να ρισκάρει να’χει ένας απ’τους αδιαμφισβήτητους βασικούς του (πόσο καλά τους έρχεται αυτό το επίθετο, μιας και είναι περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο) οποιαδήποτε πρόβλημα φυσικής κατάστασης, πριν παίξει μια θέση στον τελικό του Κάρντιφ. Πρέπει να παίξει με μερικούς, διότι η σφαλιάρα που έφαγαν απ’τη Barca στο Clásico κάνει κάθε αγώνα πρωταθλήματος από εδώ μέχρι τις 21 Μαΐου να’ναι ζωής ή θανάτου, αλλά δεν θα το κάνει με όλους.

Αλλά αν από’δω μέχρι το τέλος της σεζόν του απέμεναν 30 παιχνίδια, η πολιτική του Ζιντάν θα παράμενε όπως μέχρι τώρα. Θα έκανε rotation στις «απλές» μέρες και στις υπόλοιπες θα’παιζαν οι ανέκαθεν, σ’αυτό δεν χωράει η παραμικρή αμφιβολία. «Δεν θα’μαι το πρόσωπο που θ’αφήσει στον πάγκο τον Κριστιάνο ή τον Μπέιλ», είπε στη συνέντευξη Τύπου χθες. Αυτό το ποτήρι ας το πιει άλλος, ήρθε να πει. Ή δεν θα τολμήσει να πάρει μία απ’τις πιο σημαντικές αποφάσεις που πρέπει να αποφασίσει ένας madridista προπονητής απ’τις αντικαταστάσεις των Κασίγιας και Ραούλ. Κάτι πρέπει να συμβεί, κάτι εξωτερικό που να το αναγκάζει, για ν’αποκηρύξει αυτούς που θεωρεί ως αναντικατάστατους, τους καλύτερους που έχει στην ομάδα. Είπε μόνο δύο ονόματα, αλλά ξεκάθαρα αυτό το δίδυμο μπορεί να επεκταθεί σε τρίο, καθώς ο Μπενζεμά περιλαμβάνεται στο σακί.

«Αν είναι καλά, παίζουν πάντα». Αυτή τη φράση την είπε στην παρουσίασή του. Ήταν στις 4 Ιανουαρίου του 2016. Όταν δεν είχε ανοίξει ακόμη τα δώρα των Βασιλιάδων, είχε ήδη την πρώτη του έκπληξη: να γίνει ο πρώτος προπονητής της ομάδας της ζωής του. Και το πρώτο ερώτημα προς επίλυση ήταν βασικό: πώς να παίξει; Ήθελε να παίξει ένα όμορφο ποδόσφαιρο, αυτή ήταν η βασική φιλοσοφία, μεταβλητό, φυσικά, ανάλογα με τις βασικές ανάγκες της ομάδας σε κάθε συγκεκριμένη κατάσταση. Πώς να το κάνει ωραίο; Αυτός θεωρούσε, όπως το ίδιο έκανε κι ένα μεγάλο μέρος των madridista επίσημων, ότι για να’ταν όλα σύμφωνα με το προβλεπόμενο, να κερδίζει κι επιπλέον να προσφέρει θέαμα (δηλαδή, να επιτυγχάνεται αυτή η πολύ γνωστή αριστεία τόσο τετριμμένη απ’τον Pérez στην πρώτη του εποχή), ότι ήταν απαραίτητοι οι καλύτεροι. Ποιοι ήταν οι καλύτεροι; Cristiano, Bale και Μπενζεμά. Η σειρά δεν είναι τυχαία.

Απ’τη στιγμή που πήρε τον Μπέιλ, ήταν βασικός από επιτακτική εντολή. Αυτό συνέβη επίσης και με τον Cristiano, προφανώς. Όχι τόσο με τον Μπενζεμά, ο οποίος είχε να παλέψει για μεγάλο χρονικό διάστημα με τον Higuaín για μια θέση στην εντεκάδα. Μόλις πήγε ο Αργεντινός στην Ιταλία, δεν υπήρχε κανείς να βήξει στον Μπενζεμά. Ούτε σ’αυτόν ούτε σε κανέναν απ’τους τρεις, συνολικά. Μέχρι τώρα. Τώρα υπάρχουν βήχες. Υπάρχουν βήχες μέχρι εκεί που φαινόταν αδιανόητο να υπήρχαν, στην περισσότερη ηγεσία της Ρεάλ Μαδρίτης. Μέσω των εκπροσώπων του, ο Florentino έχει δείξει τη δυσαρέσκειά του με την ιδέα του Ζιντάν να μην αμφισβητεί την επίθεσή του. Υπάρχουν επικριτικές φωνές που ζητούν περισσότερες ευκαιρίες, στις μέρες κλειδιά, στα παιδιά που έρχονται από πίσω κάνοντας τουλάχιστον τα ίδια άξια (μερικές φορές περισσότερα, στην πραγματικότητα) μ’αυτούς που έχουν μπροστά.


Ο Ζιντάν έχει διατηρήσει τη θέση του απ’την πρώτη μέρα. Αν είναι καλά, παίζουν. Το πρόβλημα είναι όταν αυτό το «είναι καλά» γίνεται «μπορούν να περπατάνε». Ο Μπέιλ μπορούσε να περπατήσει τη μέρα του Clásico, αλλά πιθανότατα δεν έπρεπε να παίξει. Πέρα απ’αυτό, ο Μαρσεγέζος προπονητής ήταν πάντα πολύ ορθός πολιτικά. Ακόμη και στο θέμα των γαλλικών εκλογών. Δεν θ’αλλάξει τώρα την ομιλία του, ούτε ακόμα κι όταν οι συνθήκες καλούν, τουλάχιστον, να το σκεφτεί. Και, ακόμη περισσότερο, ούτε και μπαίνει στη συζήτηση για τη θέση που πρέπει να παίζει το «7», που έχει ολοένα και πιο ξεκάθαρο προφίλ εκτελεστή, καθαρού «9». «Ο Κριστιάνο έχει παίξει πάντα εξτρέμ και περιστασιακά, λόγω των ικανοτήτων του, μπορεί να παίξει ως φορ, διότι είναι πολύ καλός, αλλά η θέση του είναι του εξτρέμ και κανείς δεν πρόκειται να το αλλάξει. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε τα 400 γκολ αυτής της θέσης» είπε.

«Έχω ένα εξαιρετικό ρόστερ με τους πάντες αφοσιωμένους, ξέρουν ότι αυτή είναι η Ρεάλ Μαδρίτης κι ότι σε κάθε αγώνα διακυβεύουμε το πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς Λινγκ. Πέρα απ’την ποιότητα του ρόστερ, πάνω απ’όλα κρατώ την σοβαρότητα. Είναι πολύ επαγγελματίες και σεβαστοί. Είμαστε στον ίδιο δρόμο. Μετά είναι αλήθεια ότι ο καθένας μπορεί να σκέφτεται ότι παίζει λιγότερο ή περισσότερο. Πρέπει να επιλέγω εγώ και είναι απ’τα δυσκολότερα πράγματα ενός προπονητή». Ο Ζιντάν αποδέχεται ότι το δύσκολο είναι να πει στον James ή στον Isco ότι δεν θα παίξει στο Champions League. Αλλά ακόμη πιο δύσκολο θα’ναι να πει μια μέρα στον Cristiano ότι δεν θα παίξει έναν ημιτελικό του Τσάμπιονς Λινγκ, όντας απόλυτα υγιής.

Ο Ζιντάν δεν είναι ο Λουίς Αραγονές, ούτε το προτίθεται. Δεν θα κάνει το βήμα που έκανε ο «Zapatones» να επιλέξει 23 τύπους κι ανάμεσά τους δεν ήταν ο αρχηγός, ο Ραούλ. Μέχρι πρόσφατα, ο madridismo δεν αμφέβαλε. Έχουν κερδίσει δύο ευρωπαϊκά Κύπελλα με τους Cristiano, Bale και Μπενζεμά. Σε τρία παιχνίδια υπάρχει ένα άλλο, σε πέντε ακόμα υπάρχει ένα πρωτάθλημα, μόνο που τώρα υπάρχει διστακτικότητα. Σε όλους, εκτός απ’τον Ζιντάν.

Η σελίδα της στήλης στο facebook:

Share this Article on :
 

© Copyright Opadoi Live 2010 -2011 | Design by Herdiansyah Hamzah | Published by Borneo Templates | Powered by Blogger.com.