Του Jesús Garrido
Ο Cristiano αυτός που φτάνει καλύτερα στο τέλος της σεζόν
Μετά από πάρα πολλά χρόνια, δεκαετίες, στις οποίες γίνονταν
συζήτηση για τις ιδιαιτερότητες της Μαδρίτης, την πυγμή της και την τύχης της,
ο Γάλλος προπονητής χαϊδεύει ένα νταμπλ μέσα απ’τη συλλογική
Αν στο τέλος της συλλογικής σεζόν, δηλαδή στις 3 Ιουνίου, κάνει
η Μαδρίτη ένα νταμπλ Liga-Champions League, θα υπάρξει ένας κύριος νικητής της παγκόσμιας
ποδοσφαιρικής χρονιάς: Ζινεντίν Ζιντάν. Όταν σήκωσε το Ευρωπαϊκό Κύπελλο στο
Μιλάνο, υπήρξε κάποιος έπαινος για το έργο του Γάλλου προπονητή. Είχε πάρει μια
αποσταθεροποιημένη ομάδα, με ιερές αγελάδες αποσυνδεδεμένες απ’τον ρυθμό των
υπόλοιπων συμπαικτών τους, γραμμές αποσυντεθημένες... όλα αυτά δημιουργούσαν
μια μέγιστη πίεση στα επίσημα. Πέντε μήνες αργότερα, ήταν πρωταθλήτρια, έτσι
ώστε το χέρι του, με κάποιο τρόπο, είχε επηρεάσει. Ο ρόλος του, ωστόσο, δεν εκτιμήθηκε
επειδή ο λευκός θρίαμβος κατηγορήθηκε για την τύχη στις κληρώσεις και για την
πυγμή. Εάν καταλήξει νικητής, οι συμπτώσεις θα πάψουν να’χουν τη θέση τους στις
γενικές εκτιμήσεις.
Πριν από αυτό, η Μαδρίτη έχει τα πάντα για να πάρει εκείνους
τους δύο τίτλους, τους οποίους δεν συνδυάζει στο ίδιο έτος απ’το 1958. Ναι, η έγχρωμη
Ρεάλ Μαδρίτης έχει κερδίσει πέντε Ευρωπαϊκά Κύπελλα, αλλά κανένα απ’αυτά δεν το
συνόδευσε με το ν’ανακηρυχθεί πρωταθλήτρια Ισπανίας. Δεύτερη στο πρωτάθλημα, μ’έναν
αγώνα λιγότερο και, ως εκ τούτου, εξαρτώμενη απ’τον εαυτό της για να πανηγυρίσει
και μ’ένα πόδι ήδη στο Κάρντιφ μετά την ισοπέδωση της Ατλέτικο. Κι ο Ζιντάν
εξακολουθεί να εμφανίζεται στις συνεντεύξεις Τύπου και στις συνεντεύξεις μετά
τα ματς με το ίδιο χαμόγελο με όταν χάνει. Ήσυχος, πιστεύοντας τον εαυτό του, στο
επιτελείο του και στο ότι αυτό που κάνει, είναι καλά καμωμένο.
Χωρίς αυτό το ρόστερ, ο Zizou δεν θα’ταν προφανώς σε θέση να
κερδίσει τη Liga και το Champions League. Αλλά ίσως ένας άλλος προπονητής δεν
θα’ταν σε θέση ούτε έχοντας τους ίδιους παίκτες. Δεν είναι ικανοί όλοι οι
τεχνικοί των μεγαλύτερων συλλόγων στον κόσμο να διαχειρίζονται μ’ένα τέλειο
μίγμα διόρθωσης, εξουσίας κι ενσυναίσθησης σε αποδυτήρια όπως της Ρεάλ
Μαδρίτης. Στον Ζιντάν έδωσαν το καλοκαίρι ένα ρόστερ 24 παικτών, μεταξύ των
οποίων θα μπορούσε να κάνει δύο αρχικές εντεκάδες πλήρων εγγυήσεων. Δηλαδή, θα
υπήρχαν παίκτες που απ’την πρώτη στιγμή ήξεραν ότι θα παίζουν λιγότερο, κι
άλλοι πεπεισμένοι για το αδιαμφισβήτητο βασικό τους καθεστώς. Και τον Μάιο,
σχεδόν όλοι οι παίκτες είναι ενθουσιασμένοι με το πώς διαχειρίζεται ο Γάλλος τη
κατανομή των λεπτών.
Η Μαδρίτη ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης το περασμένο έτος, αλλά
έφτασε σ’εκείνον τον τελικό του Μιλάνου, με τους καλύτερους παίκτες της βυθισμένους.
Μαρσέλο, Modric και Bale έφτασαν στην παράταση με σωματικά προβλήματα, μάλιστα
ο Ουαλός εκτέλεσε το πέναλτι χωλαίνοντας εμφανώς. Ο Cristiano ουσιαστικά δεν φάνηκε
μέχρι που χτύπησε το πέμπτο. Τι συμβαίνει τώρα; Εντελώς το αντίθετο. Οι
χειρότερες στιγμές των Cristiano, Modric, Μπενζεμά, Kroos, Varane, εκ των πυλώνων
του στρατεύματος, τελικά, βιώθηκαν όλους τους περασμένους μήνες κι όλοι τους βρίσκονται
σε πλήρη δυναμικότητα στο Μάιο. Πρέπει απλά να εκτιμήσουμε αυτό που έκαναν ακριβώς
αυτοί οι παίκτες εναντίον της Ατλέτικο.
Περισσότερο από οποιονδήποτε, ο Cristiano. Είναι το
παράδειγμα των αποφάσεων του Ζιντάν κατά τη διάρκεια των μηνών. Ποτέ πριν από
τότε που είναι στη Μαδρίτη δεν είχε κάνει τόση κατανομή προσπαθειών. Είχε σταματήσει
να παίζει κατά καιρούς λόγω τραυματισμών, αλλά δεν είχε μείνει ποτέ έξω απ’την αποστολή
τόσες φορές λόγω τεχνικής απόφασης. Τον τελευταίο μήνα, ο Ζιντάν τον άφησε εκτός
αποστολής ενάντια σε Leganés, Sporting και Ντεπορτίβο, παίρνοντας σ’αυτά τα
παιχνίδια τρεις νίκες. Δεν ήταν λαμπερός ούτε στο ντέρμπι πρωταθλήματος ενάντια
στη Μπάρτσα, αλλά έχει σκοράρει οκτώ γκολ σε Μπάγερν και Ατλέτικο στο Ευρωπαϊκό
Κύπελλο. Ο παίκτης έχει επικεντρώσει τις προσπάθειές του στην διοργάνωση στην
οποία τον χρειάζεται περισσότερο η ομάδα του, καθώς στο πρωτάθλημα συνεχίζουν ζωντανοί
παρά το χαμηλό επίπεδό του. Στην Ευρώπη είναι καταστροφέας.
Γίνεται λόγος για «ομάδα Α» ή «δεύτερη γραμμή», όταν, στην
πραγματικότητα, αυτό που έχει κάνει ο Ζιντάν είναι να εμπιστεύεται όλο το ρόστερ
του στο 100%. Είχε μόνο δύο διαρροές στα μπακ. Ούτε ο Danilo, ούτε φυσικά ο Coentrao,δεν έκαναν σκιά στους Carvajal και Μαρσέλο, τους οποίους έπρεπε να υπερεκμεταλλευθεί περισσότερο απ’το επιθυμητό. Για τον Dani, μάλιστα, η σεζόν έχει τελειώσει αν
δεν είναι τυχερός και δεν προλάβει το Κάρντιφ (φυσικά αν η Μαδρίτη επιβεβαιώσει
την πρόκρισή της). Από εκεί και πέρα, τις υπόλοιπες θέσεις τις θεωρεί
καλυμμένες τέλεια με τον βασικό και τον αντικαταστάτη του.
Αν λείπει ένας αμυντικός, όποιος και να’ναι, μπορεί να μπει ο
Nacho. Αν πρέπει να κάνει rotation στον Keylor, μπαίνει ο Casilla κι ανταποκρίνεται. Isco,
James και Kovacic ξέρουν να καταλαμβάνουν τις θέσεις των τριών βασικών στο
κέντρο. Morata, Asensio και Lucas κοιτάνε ως ίσος προς ίσο τους Μπέιλ, Κριστιάνο
και Μπενζεμά. Όταν παίζει ένας, το κάνει στο έπακρο και προσφέρει ακριβώς αυτό
που του ζητείται. Μετά από πάρα πολλά χρόνια, δεκαετίες, στις οποίες γίνονταν
συζήτηση για τις ιδιαιτερότητες της Μαδρίτης, την πυγμή της και την τύχης της,
ο Γάλλος προπονητής χαϊδεύει ένα νταμπλ μέσα απ’τη συλλογική.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
