Του Samuel Ruiz
Μπορεί να κάνει ρεκόρ παραμονής στη Μαδρίτη
Ο Γάλλος προπονητής μπορεί να σπάσει το ρεκόρ στον πάγκο για την Ρεάλ Μαδρίτης. Τον περνάνε μόνο οι Del Bosque και Miguel Muñoz, δύο τεχνικοί οι οποίοι, όπως αυτός, ξέρουν το σπίτι και πώς να το διευθύνουν
'Ça promet' ("Αυτό υπόσχεται"). Έτσι προέβλεψαν απ’τη χώρα του αυτό που επρόκειτο να συμβεί δύο χρόνια αργότερα. Η «L'Equipe» του αφιέρωσε το εξώφυλλό της μετά το πρώτο παιχνίδι του ως επαγγελματίας προπονητής. Διεύθυνε τη Ρεάλ Μαδρίτης εναντίον της Deportivo σ’ένα ντεμπούτο όνειρο: 5-0 λίγο μετά την Πρωτοχρονιά, γιατί του Ράφα Μπενίτεθ το του’κατσε βαρύ το turrón. Προβλέφθηκε επίσης. Αλλά ο Γάλλος τα κατάφερε, συγκεκριμένα, με το μενού των έξι τίτλων σε λιγότερο από δύο χρόνια. Μια γιορτή που θα επιμηκυνθεί για τρία χρόνια ακόμα επειδή ο Ζιντάν μόλις ανανέωσε. Θα ολοκληρώσει τη σύμβαση;
Αν το κάνει, ο Zizou θα μετατρέπονταν στον προπονητή που έχει κάτσει περισσότερες φορές στον πάγκο της Μαδρίτης μετά τον Miguel Muñoz (1960-1974). Τα τελευταία χρόνια, από τότε που Βιθέντε Ντελ Μπόσκε εγκαινίασε νέο αιώνα στην λευκή οντότητα, κανένας άλλος προπονητής δεν είχε την τεχνική ηγεσία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, τέσσερις συνεχόμενες σεζόν (1999-2003). Ο Μουρίνιο ήταν έτοιμος να το καταφέρει με τρεις σεζόν, αλλά έκλεισε πρόωρα το στάδιο του αφού είχε ανανεώσει μέχρι το 2016. Εκείνη τη χρονιά, ο Μπενίτεθ ήταν πλέον επικεφαλής μετά την απόλυση ενός άλλου προπονητή: του Κάρλο Αντσελότι. Απ’όλους αυτούς, μόνο ο Μπενίτεθ απολύθηκε πριν απ’το τέλος της σεζόν.
Η κατάκτηση τίτλων δεν σου εγγυάται μια θέση ζωής στο Santiago Bernabeu. «Δεν είναι ότι βολεύονται, αλλά ότι συνηθίζουν σ’ένα ορισμένο επίπεδο προπόνησης», έφτασε να πει ο Jorge Valdano, πρώην τεχνικός διευθυντής της Μαδρίτης, στην απόλυση του Del Bosque ως προπονητής. Επτά τίτλους κέρδισε ο Salmantino στην εποχή του στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά «όταν δεν υπάρχει μια βαθιά αλλαγή στο ρόστερ, πρέπει ν’αλλάξει το μήνυμα». Αυτός ήταν ο λόγος του Valdano και του διοικητικού συμβουλίου για ν’απολύσει τον προτελευταίο προπονητή του του σπιτιού, που θα κρατούσε στον αμφιβληστροειδή του το βολέ του Ζιντάν, ο φοιτητής ο οποίος μπορεί να ξεπεράσει τον δάσκαλο, στον τελικό του Champions League του 2002 εναντίον της Bayer Leverkusen με λευκή νίκη. Ένα χρόνο αργότερα κέρδισαν το πρωτάθλημα, τελευταίο τρόπαιο του Del Bosque στη Μαδρίτη. Δεν τον βοήθησε στην παραμονή του.
Ανανέωση με ηρεμία
Η αλήθεια είναι ότι τόσο ο Γάλλος όσο κι ο Del Bosque έχουν ένα παρόμοιο προφίλ. Και οι δύο είναι προπονητές του σπιτιού και γνώριζαν εκ των προτέρων πώς λειτουργεί ο σύλλογος του Chamartin. Μια προσαρμογή που ήρθε σπουδαία σε προφίλ του μεγέθους του Vanderlei Luxemburgo. Κι αυτό, το μέγεθος, είναι αυτό που αξίωσε ο Βραζιλιάνος από τότε που έφτασε στη Μαδρίτη. Η σημασία ήταν στον πάγκο, όπως κήρυττε, αλλά αυτό είναι ένα δόγμα που δεν λειτουργεί στη Μαδρίτη.
Το ίδιο δόγμα έφερε στη βαλίτσα της επιστροφής του ο Φάμπιο Καπέλο, ο οποίος θέλησε ν’αμείβεται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο παίκτη. Η διαχείριση αποδυτηρίων τέτοιας απαίτησης είναι μια επίπονη εργασία κι ο Ράφα Μπενίτεθ το κατάλαβε καλά με το που πάτησε στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου. «Όλοι οι παίκτες αυτού του ρόστερ έχουν μια σπουδαία ποιότητα», είπε ο Μαδριλένος όταν ρωτήθηκε για τον Κριστιάνο. Αφομοιώνοντας το αστέρι με τους κοινούς θνητούς ήταν κάτι που δεν άρεσε και δεν άργησε παραπάνω από μερικές μέρες να πρέπει να διορθώσει: «Εδώ υπάρχει ένας αδιαμφισβήτητος παίκτης, ο οποίος είναι ο Cristiano». Ούτε άρεσε η πτυχή του της τάξης και της υποχώρησης. Ο Ζιντάν έφερε την λύση: «Θέλω οι παίκτες να διασκεδάζουν στο γήπεδο». Δύο προοπτικές σε δύο ξεχωριστές συνεντεύξεις Τύπου σ’ένα καλοκαίρι.
Με ηρεμία και ησυχία, μια άλλη απ’τις αρετές στις οποίες μοιάζουν Ζιντάν και Del Bosque. Από τότε που ανέλαβε την Ρεάλ Μαδρίτης, ο προπονητής αλγερινής καταγωγής δεν έχει σηκώσει ποτέ τη φωνή του. Τον έχουν επικρίνει κατά κόρον, κάποιοι συνεχίζουν να τον εκλαμβάνουν ακόμα ως έναν κακό προπονητή παρά τους τίτλους που πήρε στη σύντομη εμπειρία του στην ελίτ. Το χαμόγελο παραμένει ο καλύτερος σύμμαχός του. Ένα στιλ προπονητή ανταγωνιστικό με αυτό που προηγήθηκε. Η φόρμουλα: να διαποτίσει τ’αποδυτήρια και τους οπαδούς. Το να κάνει ομάδα και να κοντρολάρει τα εγώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Το καταφέρνει.
Αυτό υπόσχεται
«Η Ρεάλ Μαδρίτης κι εγώ δεν θα διαφωνήσουμε ποτέ», είπε χθες, όταν επιβεβαίωσε την ανανέωσή του. Και ναι, χαμογέλασε. Δεν χρειάζεται περισσότερα αυτός ο προπονητής ο οποίος την περασμένη σεζόν κατάφερε 20 παίκτες στο ρόστερ του να παίξουν πάνω από 1.000 λεπτά. Δεν έχει έρθει ως ο μεσσίας του ποδοσφαίρου προσπαθώντας να εφεύρει συστήματα που έχουν εφευρεθεί ήδη, αλλά η μέθοδός του είναι η πιο παραγωγική. Ένας ακόμα εργαζόμενος στο Valdebebas.
Θα’ρθει κάποια μέρα το διαζύγιο; Προς το παρόν, οι τίτλοι τον υποστηρίζουν, αλλά δεν είναι μια αξιόπιστη εγγύηση στο Santiago Bernabeu. Ωστόσο, η κατάσταση του Ζιντάν είναι διαφορετική απ’τους υπόλοιπους, είναι αυτός που έχει κερδίσει τους περισσότερους τίτλους σ’ένα τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Επιπλέον είναι ο εκλεκτός του Florentino Pérez για να διοικήσει την πρώτη ομάδα του. Ή είναι προς το παρόν. Μια επιθυμία που φαίνεται εδώ και καιρό, όταν ο πρόεδρος προέβλεπε ήδη ότι ο galáctico του επρόκειτο να προπονήσει το «καλύτερο club στον κόσμο». Σήμερα θα παίξει τον πρώτο γύρο του Supercopa της Ισπανίας εναντίον της Μπαρτσελόνα με στόχο να κάνει sextete. 'Ça promet'.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
