Πήρε το βραβείο «León» για το μοντέλο διαχείρισής του
Ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Florentino Pérez, πήρε το βραβείο Leon της ψηφιακής εφημερίδας 'El Español' για την οικονομική διαχείριση της λευκής οντότητας. Στην ομιλία του έδειξε και πάλι ευτυχής για την κατάσταση που διέρχεται ο σύλλογος που προεδρεύει.
Η αθλητική επιτυχία έρχεται μετά την οικονομική; Υπάρχει μια σειρά παραγόντων;
Αυτό μας το δίδαξε ο Bernabeu. Μας δίδαξε ότι αν είχαμε τα καλύτερα έσοδα, θα’χαμε τους καλύτερους παίκτες. Εκείνη την εποχή υπήρχαν μόνο έσοδα απ’τα εκδοτήρια· γι 'αυτό έκανε αυτό το στάδιο, για να’ταν το μεγαλύτερο. Κι όταν είχε περισσότερα έσοδα από οποιονδήποτε, υπέγραψε τους καλύτερους παίκτες: Di Stéfano, Puskas, Gento, Kopa, κλπ. Κι αυτή η εξίσωση μεγάλων παικτών απ’έξω, μεγάλων παικτών από μέσα (ο Amancio, για παράδειγμα) και των προερχόμενων απ’την cantera είναι αυτό που έχει λειτουργήσει οικονομικά και αθλητικά.
Όταν έφτασα εγώ, εφάρμοσα το μάθημα του Μπερναμπέου. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι δεν είμαστε μόνοι και δεν είναι εύκολο. Αλλά εμάς μας έλειπαν αυτοί οι μεγάλοι παίκτες που θα μας βοηθούσαν να’χαμε μεγάλα έσοδα: η εποχή των Ζιντάν, Φίγκο, Ρονάλντο, Μπέκαμ, Όουεν ... Και σ’ένα δεύτερο στάδιο οι Ρονάλντο, Κακά, Μπενζεμά, κ.λπ. Αυτό το μίγμα με την cantera και τους Ισπανούς παίκτες όπως ο Ramos ή ο Isco, αυτό το μίγμα της ταυτότητας και του madridismo, του ταλέντου, παράγει το έσοδα.
Όταν ήρθε εδώ ο Zidane, από έναν χορηγό 400 εκατομμυρίων πεσετών σε λίγο πήγαμε σ’έναν των 4 δις. Κι απ’το να χάνουμε χρήματα κερδίζαμε χρήματα. Κι αυτό το μοντέλο, το οποίο έχει μελετηθεί από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και της Κολούμπια, το οποίο είναι η αντιμετώπιση μιας ποδοσφαιρικής ομάδας ως μια εταιρεία, μελετάται σε 150 πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι το μοντέλο, το οποίο μετριοπαθώς έχω συνεισφέρει να χτιστεί από το έτος 2000, και το οποίο ερμηνεύει τώρα όλος ο κόσμος. Αλλά τα μοντέλα πρέπει να τα εκσυγχρονίζεις, αλλιώς εξαντλούνται. Ωστόσο, η οικονομικο-αθλητική εξίσωση είναι σαφής. Τώρα ίσως συλλέγουμε περισσότερους καρπούς απ’τη δουλειά που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια. Κι αυτό ενώ είχαμε κερδίσει επίσης αρκετά πράγματα.
Είναι το ίδιο... Μερικοί λένε: ο Florentino τα πάει πολύ καλά στην οικονομική πλευρά, αλλά στο αθλητικό θέμα πάει χειρότερα. Αυτό είναι αδύνατο. Μια εταιρεία, αν πάει καλά οικονομικά, είναι επειδή πάει καλά στην ουσία της επιχείρησης που είναι το ποδόσφαιρο και η νίκη. Οι μηχανές αυτής της εταιρείας είναι οι παίκτες, οι οποίοι αυξάνουν την απόδοση της οντότητας. Να μου θυμίσουν πως δώσαμε και πάλι μια ώθηση στην εξίσωση Bernabéu, κι ότι έχει δώσει αποτέλεσμα.
Είμαστε ακόμα το club με τα περισσότερα έσοδα, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι σήμερα ο κόσμος έχει αλλάξει. Σήμερα έχουν μπει στο ποδόσφαιρο χώρες και άνθρωποι από όλες τις ηπείρους: την Κίνα, τη Ρωσία... και το να παλεύουμε με τα όπλα μας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο. Δεν έχουμε περισσότερες δυνατότητες απ’τη διαχείριση και τη φαντασία μας. Ξέρω ότι τώρα έρχεται ο ψηφιακός κόσμος, που θα μετατρέψει επίσης τους συλλόγους, κι εμείς είμαστε σε πολύ καλή κατάσταση, γιατί αν έχουμε σχεδόν 300 εκατομμύρια οπαδούς στα κοινωνικά δίκτυα έχουμε περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουμε περισσότερα έσοδα. Αλλά απομένουν πολλά να γίνουν.
Για χρόνια έχει γίνει πολύς λόγος για τη λαμπρότητα της La Masia και για το ότι δεν φροντίζονταν τόσο πολύ η cantera της Μαδρίτης. Λίγα χρόνια αργότερα, η Masía έχει μειώσει την απόδοση, και το ρόστερ της Μαδρίτης έχει μια εντυπωσιακή ποικιλία, με μεγάλη συμβολή απ’τους canteranos. Είναι ένα θέμα κύκλων;
Στην περίπτωσή μας όχι... Καλώ όλον τον κόσμο να επισκεφτεί την Αθλητική Πόλη της Ρεάλ Μαδρίτης. Μόνο βλέποντάς την καταλαβαίνεις γιατί έχουμε αυτούς τους νέους παίκτες, γιατί έχει αυτούς τους παίκτες που πάνε δανεικοί σ’άλλες ομάδες μέχρι να ενηλικιωθούν... Έχουμε επενδύσει πολλά, η cantera αποτελεί επίσης μέρος της ιστορίας του συλλόγου. Σε κάποια στιγμή πάλιωσε, είναι αλήθεια, αυτό που είχαμε στη La Castellana. Και τώρα έχουμε κάτι θαυμάσιο για όλους όσους έρχονται, και το οποίο δείχνει την έμφαση που έχουμε δώσει στους νέους παίκτες...
Επίσης εκείνοι που δεν είναι απ’την cantera και τους έχουμε φέρει νεότατους, όπως ο Theo, ο Ceballos ή ο Vallejo. Και άλλοι που συνεχίζουν δανεικοί όπως ο Odegaard, ο Vinicius (που συνεχίζει στην Φλαμένγκο), ο Fede Valverde, ο οποίος βρίσκεται στη Depor... Είναι εντυπωσιακοί παίκτες με 17, 18, 19 έτη και στους οποίους πιστεύουμε πολύ. Το οποίο δεν σημαίνει ότι αν βγει ένας θαυμάσιος παίκτης, δεν θα πάμε γι’αυτόν. Αν και δεν χωράνε όλοι... Αυτή τη στιγμή έχουμε ένα ρόστερ όπου οκτώ παίκτες είναι στην επιλογή της UEFA, πέντε στης FIFA. Είναι πολύ δύσκολο να βελτιωθεί: όπως το βλέπω εγώ, έχουμε τον καλύτερο σε κάθε θέση.
Ποιο είναι το πιο δύσκολο να προεδρεύεις σε ένα τέτοιο σύλλογο;
Για μένα είναι μια τιμή. Ξεκινώντας απ’αυτό όλα είναι ευκολότερα. Εγώ πιστεύω ότι σε ένα κλαμπ όπως η Μαδρίτη αυτό που υπάρχει είναι μια μεγάλη πίεση των μέσων ενημέρωσης γύρω απ’αυτό. Είναι ο μεγαλύτερος σύλλογος, και η ποσότητα των μέσων της τηλεόρασης και του ραδιοφώνου, των εφημερίδων και των ψηφιακών μέσων, είναι τόσο μεγάλη, που όλοι θέλουν να επηρεάσουν τη Ρεάλ Μαδρίτης. Το πιο δύσκολο είναι να αποσπαστείς από όλα αυτά, επειδή μερικοί σκέφτονται με έναν τρόπο κι άλλοι με άλλον. Μερικοί με καλή θέληση κι άλλοι χωρίς καλή θέληση. Αλλά ενώπιον αυτής της πίεσης, αυτό που πρέπει να κάνει η Μαδρίτη είναι να επικεντρωθεί στο πρότζεκτ της, στο να κάνει αυτό που πιστεύει ότι πρέπει να κάνει, ακόμη κι αν μερικές φορές μας επικρίνουν ή δεν καταλαβαίνουν γιατί κάνουμε τα πράγματα.
Όταν μπαίνει η μπάλα, αυτή η πίεση μειώνεται ... Πριν από δύο χρόνια, την εποχή που έχουμε ήδη αναφέρει (με τον Μπενίτεθ), ήταν σχεδόν αφόρητη.
Εκείνη η εποχή δεν ήταν τόσο κακή, αλλά είναι αλήθεια ότι η πίεση μας ξεπέρασε. Εμείς σ’εκείνη τη στιγμή, όταν υπογράψαμε τον Rafa Benitez, αυτό που θέλαμε ήταν μια ώθηση στο ρόστερ. Αλλά δεν μας έδωσαν επίσης πολύ χρόνο, γιατί κάναμε μια καλή σεζόν μέχρι τον Ιανουάριο στο Champions League, και στην Liga, ακόμα κι αν κάναμε καλύτερα ή χειρότερα παιχνίδια, δεν ήμασταν τόσο άσχημα. Υπήρξε ένα παιχνίδι στο σπίτι, εκείνο της Barcelona, που μας κέρδισε και ίσως να σημάδεψε λίγο το δρόμο της εξόδου του. Αλλά δούλεψε καλά, οι παίκτες μου το λένε επίσης.
Και σε σχέση με αυτή την πίεση των μέσων ενημέρωσης, πριν από δύο χρόνια ήταν ακριβώς όταν συνέβη αυτό με τη Barcelona. Κι αυτό ήταν ένα πολύ δύσκολο σημείο για όλους μας... Προσπαθούμε να το διορθώσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και το διορθώσαμε και η πίεση τώρα είναι λιγότερη. Αλλά εδώ δεν πρέπει να πανηγυρίζεις νίκη, η πίεση επιστρέφει αμέσως. Κι αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι αυτό που πιστεύουμε ότι πρέπει να κάνουμε. Και να μην αφήνουμε να μας επηρεάζουν όλες οι αναλύσεις, οι οποίες είναι σίγουρα πολύ καλές όλες τους.
Σήμερα γίνεται πολλή περισσότερη ανάλυση απ’ότι πριν από είκοσι χρόνια, δεν μπορούν να’ναι όλες καλές...
Ναι, αλλά στην εποχή του Bernabeu, αυτός διαμαρτύρονταν επίσης για την πίεση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, ακόμα και αν υπήρχε λιγότερη... Η πίεση ήταν πάντα σημαντική σε αυτό το κλαμπ, επειδή είναι συνηθισμένο να νικάει. Και είναι πολύ δύσκολο να ζήσει χάνοντας. Και μερικές φορές, ακόμη και κερδίζοντας, αν δεν παίζει καλά. Έφτασα το 2000 και είμαι μέλος για σχεδόν 60 χρόνια, κι αυτό που για μένα είναι φυσιολογικό, άλλους τους σοκάρει· ειδικά τους νέους παίκτες που έρχονται. Δεν καταλαβαίνουν ότι ενώ έχουμε μόλις κερδίσει δύο Super Cups, αποδοκιμάζουν έναν παίκτη για ένα κακό παιχνίδι με την Levante, για παράδειγμα. Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουν... Σ’αυτό πρέπει να βελτιώσουμε τα μέλη και τους οπαδούς.
Εάν έπρεπε να επιλέξετε τρεις βασικούς πυλώνες της οικονομικής επιτυχίας, ποιοι θα’ταν αυτοί;
Τα οικονομικά έσοδα είναι το αποτέλεσμα αυτού του μοντέλου που σας εξήγησα πριν. Όταν ήρθα το 2000, απ’τη Μαδρίτη έλειπαν έσοδα. Τα έσοδα δεν ήταν αρκετά για να πληρώσουν τους μισθούς και τα έξοδα του συλλόγου. Κάποιοι έλεγαν να πουλούσαμε παίκτες, αλλά αυτό που έπρεπε να γίνει ήταν το αντίθετο: να επενδύσουμε περισσότερο για να δημιουργήσουμε έσοδα. Είναι αλήθεια ότι όταν βρίσκεσαι σε κακή κατάσταση δεν σου αφήνουν χρήματα ούτε οι τράπεζες ούτε οποιοσδήποτε. Αυτή είναι η βοήθεια που έκανα: σ’αυτό το πρώτο στάδιο βοήθησα με τις εγγυήσεις μου ότι θα μπορούσαμε να επενδύσουμε, με τον Figo, τον Zidane, τον Ronaldo και τον Beckham.
Κι αυτό το φαινόμενο, το οποίο εγώ ήμουν πεπεισμένος ότι θα πολλαπλασιάσει τα έσοδά μας, δούλεψε. Είναι ένα μοντέλο που μελετάται τώρα σε 150 πανεπιστήμια: η αντιμετώπιση ενός αθλητικού συλλόγου σαν μια εταιρεία. Τα περιουσιακά στοιχεία που διαθέτουμε δεν είναι μηχανήματα, είναι παίκτες, αλλά στο βαθμό που είναι οι καλύτεροι, αυξάνουν την παραγωγικότητα της εταιρείας, που είναι να κερδίζει και να παίζει καλά. Στην πρώτη μου θητεία, ο κόσμος εκπλήσσονταν που έβλεπε τόσους πολλούς καλούς παίκτες να παίζουν μαζί και η μιντιακή επίδραση που είχε αυτό. Με όλα αυτά είναι πιο εύκολο να εισπράξεις χρήματα. Ο καθένας, με τα μέσα και τις δυνατότητές του, πρέπει να κάνει το ίδιο: ν’αντιμετωπίζει το σύλλογο σα να’ταν μια εταιρεία. Κάποιο θα’ναι πιο σημαντικοί, άλλοι λιγότερο, αλλά όλοι θα’χουν τα έσοδα που τους αντιστοιχούν.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
