Του Juan
Ignacio García-Ochoa
Τα επίσημα του Santiago Bernabéu ήταν μάρτυρας μιας νέας έκδοσης του Foro
Luis de Carlos, εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Ίδρυμα Ρεάλ Μαδρίτης και που
σήμερα είχε ως κεντρικό θέμα: Real Madrid: Reyes de Europa. Στην εκδήλωση
μίλησαν οι Άλβαρο Αρμπελόα, Πάκο Χέντο, Ρομπέρτο Κάρλος και Antonio Ruiz. Ο
Antonio Ruiz έχει στο παλμαρέ του τέσσερα ευρωπαϊκά κύπελλα και ήταν αυτός που
ανέφερε μερικά απ’τα καλύτερα άγνωστα που ακούστηκαν στο Foro Luis de Carlos.
Προώθηση απ’τη juvenil: «Είναι μια τιμή να βρίσκομαι μαζί
σας και δίπλα σ’αυτές τις παγκόσμιες μορφές της Ρεάλ Μαδρίτης. Ήταν στο
Ευρωπαϊκό Κύπελλο όπου άρχισε να σφυρηλατείται ο μύθος της Μαδρίτης. Στη σεζόν
55-56 βρισκόμουν στη juvenil. Στη συνέχεια πλέον με ανέβασαν κι έπαιξα στο
τέταρτο και σ’όλο το πέμπτο εκτός απ’τον τελικό, τραυματίστηκα στον επαναληπτικό
των ημιτελικών εναντίον της Barcelona».
Η δυσκολία της νίκης: «Ήταν πολύ δύσκολο να κερδίσεις το
Ευρωπαϊκό Κύπελλο, ήταν μέγιστης δυσκολίας. Για αρχή, επειδή σ’αυτό έπαιζε μόνο
ο πρωταθλητής. Και γι’αυτό ο Don Santiago έλεγε πάντα: «Παιδιά, πρώτα το
πρωτάθλημα». Αυτό ήταν που σου εγγυόνταν τη συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο. Το
να μιλάμε για το Ευρωπαϊκό Κύπελλο είναι να μιλάμε για τον Don Alfredo, τον Rial,
τον Puskas ... Θυμάμαι που μας έλεγαν, μου το είπε ο Σαπόρτα: "Αντόνιο,
πρέπει να κερδίσουν, είναι τρελοί". Εάν κάποιος τα πάει καλά, ο άλλος τα πάει
καλύτερα».
Τι λέτε σ’εκείνους που απαξιώνουν τα έξι πρώτα Ευρωπαϊκά
Κύπελλα: «Σ’αυτούς που μιλούν για ασπρόμαυρα Ευρωπαϊκά Κύπελλα λέω πάντα...
Ήταν Ευρωπαϊκά Κύπελλα… ιδιαίτερα στα λευκά. Είναι μαύροι θρύλοι για τη Μαδρίτη,
που υπάρχει πάντα. Αλλά εγώ θυμάμαι ότι η Μαδρίτη παρέλυε ολόκληρη την Ισπανία
με τα Ευρωπαϊκά Κύπελλα, τα εργοστάσια σταματούσαν να δουλεύουν και ήταν με το αυτί
κολλημένο στο ραδιόφωνο. Οι άνθρωποι το ζούσαν απ’το ραδιόφωνο με τεράστιο
ενθουσιασμό. Εμείς παίζαμε για την Ρεάλ Μαδρίτης και την Ισπανία. Και είχαμε
την υποστήριξη των madridistas και των υπόλοιπων Ισπανών».
«Όταν παίζαμε εκτός Ισπανίας, οι Ισπανοί που ήταν στο
εξωτερικό έρχονταν να μας δουν και συγκινούνταν που μας έβλεπαν, μας αγκάλιαζαν
κι έκλαιγαν».
Ο πρώτος τελικός: «Ο πρώτος τελικός ήταν ενάντια σε μια ομαδάρα,
τη Stade de Reims. Αυτοί είχαν τον Kopa, τον Fontaine ... Η Μαδρίτη ξεκίνησε
χάνοντας 2-0 και στη συνέχεια 3-2... και συνέχισαν να παλεύουν μέχρι να το
ανατρέψουν. Κέρδισαν 3-4 παίζοντας στο γήπεδο των Γάλλων και η Μαδρίτη είναι
σήμερα αυτό που είναι λόγω αυτών των παικτών. Εκείνη τη μέρα, Πάκο, ήσασταν
ήρωες. Ευχαριστούμε πολύ, Πάκο».
Το ματς του Βελιγραδίου στο χιόνι: «Εγώ δεν ήμουν, αλλά μου
είπαν ότι ήταν ένα ματς όχι πάνω στο χιόνι, αλλά πάνω στον πάγο. Οι παίκτες της
Παρτιζάν δεν έπεφταν, έπρεπε να’παιζαν με νύχια. Ευτυχώς είχαμε ένα 4-0 απ’το
πρώτο ματς. Χάσαμε 3-0 και μπορέσαμε να περάσουμε. Γι 'αυτό λέω ότι το Ευρωπαϊκό
Κύπελλο είναι πολύ δύσκολο».
Η ομιλία του Bernabeu: «Θυμάμαι ένα παιχνίδι με την Ραπίντ
Βιέννης, στο οποίο τραυμάτισαν τον Oliva στο 5ο λεπτό. Πήγαν γι’αυτόν
και τον κατάστρεψαν. Τον χειρούργησαν σ’ένα νοσοκομείο εκεί και το ποδόσφαιρο τέλειωσε
γι 'αυτόν. Παίξαμε με 10 όλο το παιχνίδι, επειδή δεν υπήρχαν αλλαγές εκείνη την
εποχή. Αλλά στο 12ο λεπτό τραυματίστηκε στο χέρι ο Juanito Alonso, ο
τερματοφύλακας. Και δεν είχαμε γιατρό στο γήπεδο, γι 'αυτό προσπάθησα να του το
δέσω εγώ αλλά δεν με άφησε. Οι παίκτες της Rapid τον πυροβόλησαν σ’αυτή την
κακή πλευρά και χάναμε 3-0 στο ημίχρονο (στο πρώτο σκέλος είχαν κερδίσει 4-2). Τότε,
στο ημίχρονο εμφανίστηκε ο Bernabeu κι έριξε ένα τεράστιο χτύπημα στην πόρτα. Έβγαλε
το καπέλο κι άρχισε να φωνάζει: «Γυναικούλες, δεν ντρέπεστε. Υπάρχουν 30 εκατομμύρια Ισπανοί που σας περιμένουν και γελοιοποιήστε!». Εκεί αντιδράσαμε. Ο
Di Stefano σκόραρε το 3-1. Τα τελευταία 10-12 λεπτά δεν θα μπορούσαν να κρατήσουν
περισσότερο. Στη συνέχεια, μετά το παιχνίδι, ο Bernabéu μπήκε κλαίγοντας στ’αποδυτήρια
και μας ζήτησε συγγνώμη. Και μας είπε ότι ένιωθε ότι εάν δεν ανύψωνε το ηθικό,
θα αποκλειόμασταν. Ήταν μια στιγμή κλειδί απ’όσες βιώσαμε στο Ευρωπαϊκό
Κύπελλο. Τότε τα εκτός έδρας γκολ δεν μετρούσαν περισσότερο κι έγινε μπαράζ στο
Bernabeu. Και κερδίσαμε. Και μετά καθοδόν στο δρόμο προς το Έκτο το 1961 μας ακύρωσαν τέσσερα κανονικά γκολ με τη Barcelona. Λέγονταν ότι ήταν το Κύπελλο της Ρεάλ Μαδρίτης, είπαν "ας τους βγάλουμε απ’τη μέση"».
Θα’ναι η Μαδρίτη η καλύτερη ομάδα στον ΧΧΙ αιώνα;: «Τα πάντα
επηρεάζουν. Επηρεάζει η κατάκτηση τίτλων, αλλά υπάρχουν ηθικές αξίες που πρέπει
να τονίσεις. Υπάρχουν κινήσεις που βοηθούν να θεωρείται ένα club η καλύτερη
ομάδα του αιώνα. Πρέπει να’χεις μια άψογη συμπεριφορά και πιστεύω ότι αυτή η
Μαδρίτη την έχει. Ο πρόεδρος τα πάει καλά και πρέπει να συνεχίσουν να κατακτούν
τίτλους. Δεν πρέπει να κουράζεσαι να κατακτάς τίτλους κι ελπίζω αυτοί οι
παίκτες να συνεχίσουν να το κάνουν».
Το καλύτερο ρόστερ στην ιστορία: «Είναι αδύνατο να πούμε
ποιο ρόστερ είναι το καλύτερο όλων των εποχών. Είναι πολύ δύσκολο, γιατί όλες
οι ομάδες της Μαδρίτης ήταν φανταστικές. Το σημερινό ρόστερ, αυτό του Ρομπέρτο
Κάρλος, του Γύπα, των Yéyés, του πρώτου Ευρωπαϊκού Κυπέλλου...».
Η cantera: «Για μένα η cantera είναι πολύ σημαντική. Όταν
ήρθε στο club ο Florentino έδωσε έμφαση στην cantera και στις μορφές. Ήταν όπως
στην εποχή μου. Υπήρχε μια μεταγραφή και άνθρωποι από κάτω. Κι αυτό έδινε
αποτελέσματα. Τώρα γίνεται πολύ καλή δουλειά με την cantera, δεν υπάρχει cantera
όπως η δική μας. Το παγκόσμιο ποδόσφαιρο είναι γεμάτο από canteranos της Μαδρίτης.
Ίσως η πρώτη ομάδα να μην είναι γεμάτη από canteranos, διότι είναι πολύ
απαιτητική, αλλά τώρα βλέπουμε αγώνες της Μαδρίτης με έξι ή επτά canteranos».
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
