Του Jesus Garrido
Σε κάποιους βγαίνουν τα πάντα, σε άλλους τίποτα
Οι δύο επιτελικοί μέσοι λένε με παιχνίδι στον Ζιντάν ότι τώρα που επιστρέφει ο Μπέιλ (μετά από 41 μέρες απουσίας), να σκεφτεί καλά να τους αφήσει στον πάγκο, αν στο τέλος αυτοί που τραβάνε το κάρο είναι αυτοί
Ένα ποδοσφαιρικό club είναι ένα ζωντανό ον. Γεννιέται, μεγαλώνει, εξελίσσεται και πεθαίνει. Προφανώς, δεν αναπαράγεται κάθε ζωντανό ον. Απ’τη στιγμή που σχηματίζεται στη μήτρα, βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη μέχρι το θάνατό του. Υπάρχουν κάποια club που είναι φαινομενικά αθάνατα, αλλά κάποια μέρα θα πάψουν να υπάρχουν. Μέχρι τότε, συνεχίζουν ν’αλλάζουν, να βελτιώνονται, να χειροτερεύουν, να βελτιώνονται ξανά... Είναι δύσκολο να το δεις, όσο περισσότερο κοιτάς κάτι, τόσο λιγότερες αλλαγές παρατηρείς. Ας επικεντρωθούμε στην περίπτωση της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο καθένας θα’λεγε ότι η Μαδρίτη δεν αλλάζει, ότι είναι πάντα η ίδια. Κι όμως, αν και δεν το πιστεύουμε με την πρώτη ματιά, βρίσκεται σε πλήρη αλλαγή του εσωτερικού κύκλου, μεταμορφώνεται σε άλλο πράγμα.
Υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας παικτών που, όπως τα κύτταρα, εκπληρώνουν την αποστολή τους και το κάνουν στη μέγιστη απόδοσή τους για πολλά χρόνια, και στην διαδικασία έχουν σχηματιστεί άλλα κύτταρα που βρίσκονται στη διαδικασία της αντικατάστασης των προηγούμενων. Στη Μαδρίτη θα’ρθει καλά, καθώς δεν μπορεί να συνεχίσει να υφίσταται σε παλιά κύτταρα. Αυτή τη στιγμή, αυτές οι φυσικές μονάδες εκπροσωπούνται στους Cristiano Ronaldo και Karim Benzema, ενώ οι φρέσκες που αρχίζουν να παίζουν τις κύριες λειτουργίες είναι, στην προκειμένη περίπτωση, οι Isco Alarcón και Marco Asensio.
Μετά από μια σεζόν γεμάτη επιτυχίες σ’όλα τα επίπεδα, δηλαδή, τόσο στο παιχνίδι όσο και στ’αποτελέσματα, είναι δύσκολο να καταλάβεις ότι η Μαδρίτη αλλάζει τόσο πολύ. Μέχρι στιγμής δεν ήταν εμφανής μια τέτοια μεταμόρφωση, αλλά σε μια σεζόν όπου υπάρχει ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, τα ελαττώματα σε όλους τους μήνες πριν το μεγάλο διεθνές γεγονός έρχονται στο φως με μεγαλύτερη χαρά. Benzema και Cristiano δεν είναι καλά, ούτε καν πλησιάζουν κοντά σ’ένα αποδεκτό επίπεδο του τι είναι και τι έχουν υπάρξει γι’αυτό το σύλλογο. Δεν είναι πια ένα ζήτημα αισθήσεων, ούτε και προσωπικών εκτιμήσεων του ενός ή του άλλου, αλλά μέσα σε μια απτή άποψη, και οι δύο κάνουν την χειρότερη σεζόν από τότε που φοράνε τα λευκά, περισσότερο αν επικεντρώνουμε την ανάλυσή στον ρόλο τους στην Liga.
Έχουν μόνο ένα γκολ ο καθένας τους και το έβαλαν την ίδια ημέρα, στη Χετάφε, για να προσθέσουν τρεις ιδρωμένους βαθμούς, όπως πολλοί απ’τους 23 που έχει η Μαδρίτη. Φέτος έχουν στιγμές σποραδικής, αυθόρμητης λαμπρότητας. Τίποτα που να επεκτείνεται στο χρόνο σε αρκετές διαδοχικές αναμετρήσεις. Συνηθισμένοι να λάμπουν ατομικά (όχι τόσο στην περίπτωση του Karim), η συνεισφορά τους στη συλλογική απέχει επίσης πολύ απ’την επιθυμητή. Δεν είναι, να το πούμε ξεκάθαρα, στο ύψος που απαιτεί η θέση τους ως αδιαμφισβήτητοι.
Αντ 'αυτού, βρίσκονται «αντιμέτωποι» με δύο παιδιά στα οποία λειτουργούν σχεδόν όλα όσα προσπαθούν. Isco και Asensio, ίσως απλά λόγω της καινοτομίας ή λόγω της έλλειψης των επιβολών στις οποίες αναγκάζει ένα συγκεκριμένο καθεστώς, παίρνουν αυτήν την στιγμή την πρωτοβουλία όπως το ζευγάρι που χειρίζεται την φωλιά στο Μπερναμπέου κι έξω απ’αυτό. Κανείς δεν τους έχει ζητήσει να’ναι η αναφορά σε τίποτα, πόσο μάλλον στην πτυχή του σκοραρίσματος και, ακόμα κι έτσι, είναι οι πρώτοι σκόρερ της ομάδας με τέσσερα γκολ o καθένας, στο οποίο προσθέτουν πέντε ασίστ, τρεις ο Isco, δύο Asensio, στους 11 αγώνες πρωταθλήματος που έχουν γίνει μέχρι σήμερα.
Χωρίς το βάρος στα πόδια των βετεράνων συμπαικτών τους, οι δύο ταλαντούχοι Ισπανοί παίκτες είναι η βάση επί της οποίας θα εγκατασταθεί η Ρεάλ Μαδρίτης τα επόμενα χρόνια. Σε Cristiano και Benzema απομένουν ακόμα αρκετές σεζόν στο σύλλογο, τις οποίες έχουν υπογράψει σε συμβόλαιο, δεν είναι εξασφαλισμένες. Αυτό που έχουν εξασφαλίσει για την ώρα είναι να ξεκινάνε πάντα ως βασικοί, κάτι που κανείς απ’τους δύο πρώτους δεν έχει εγγυημένο ποτέ. Ό, τι κι αν συμβαίνει, Cristiano, Benzema και Bale ξεκινούν στα παιχνίδια αν είναι σωματικά καλά. Isco και Asensio το κάνουν αν πρέπει να γίνει rotation ή αν λείπει κάποιος απ’τους άλλους τρεις προαναφερθέντες. Το να το πάνε πολύ καλά στο γήπεδο δεν τους πιστοποιεί την σταθερότητα στις συνθέσεις του Zidane. Αυτό συνέβη μόνο με τον Casemiro, αλλά οι τρεις μπροστινοί είναι άθικτοι αν υπάρχει επιλογή.
Marco και Isco λένε με παιχνίδι στον Ζιντάν να ξεχνάει το «BBC» πιο συχνά τώρα που πρόκειται να επιστρέψει ο Μπέιλ (μετά από 41 μέρες απουσίας) εναντίον της Ατλέτικο σε δύο Σαββατοκύριακα, να το σκεφτεί καλά πριν βάλει τον Ουαλό μαζί με τον Πορτογάλο και τον Γάλλο, αν στο τέλος αυτοί που τραβούν το κάρο είναι αυτοί. Μεταξύ του ότι ο ένας τραυματίζεται συνέχεια, του ότι ο άλλος δεν σκοράρει πια και του ότι ο άλλος βρίσκεται ανάμεσα στο κενό μεταξύ του '9' και του '10', ο Isco κι ο Asensio κάνουν όλα όσα στους υπόλοιπους μένουν πίσω.
Η σελίδα της στήλης στο facebook: