Του Jesús Garrido
Το Μπερναμπέου δεν αφήνει πια να πέφτει τίποτα κάτω
Είχε την πιο καθαρή ευκαιρία της Ρεάλ Μαδρίτης σε ολόκληρο το Clásico, αλλά δεν ήταν εύστοχος σε τίποτα άλλο και οι οπαδοί έδειξαν και πάλι την περιφρόνησή τους για την τόσο χαλαρή σεζόν που κάνει
Το να μην παίξει ο Isco ήταν μια εύλογη επιλογή, λίγο πιθανή μέσα στη δυναμική του Zidane στη σεζόν, αλλά μπορούσε να δοθεί προσοχή στην εκπληκτική απόδοση που του πρόσφερε ο Kovacic στα Clásicos του ισπανικού Supercopa. Ο Γάλλος μ'αυτή την απόφαση έδειξε φόβο. Έπαιζε σε συνύπαρξη με τις αρετές του αντιπάλου αντί να ενισχύσει τις δικές του, οι οποίες έχει μπορέσει να αποδείξει σε αυτά τα δύο χρόνια ότι δεν είναι ακριβώς λίγες. Μόλις πάρθηκε η απόφαση, η προσέγγιση ήταν προφανής: υψηλή πίεση και να μην αφήσει ούτε τον Messi ούτε τον Busquets να παίξει. Επομένως, η δόση φαντασίας ήταν σπάνια. Σε ποιον θα'πρεπε να μείνει; Στον πιο ικανό στην σύνθεση γι'αυτό: Karim Benzema. Το αποτέλεσμα ήταν αποδοκιμασίες του Μπερναμπέου.
Την Ρεάλ Μαδρίτης την βαραίνει μέρα με τη μέρα που ο Benzema είναι μόνος στην επίθεση. Ο άλλος επιθετικός είναι ο Κριστιάνο, λένε μερικοί madridistas οπαδοί, σίγουροι ότι η επίθεση των τριών Ευρωπαϊκών Κυπέλων σε τέσσερα χρόνια είναι παραπάνω από αρκετή για να αντιμετωπίσει όλες τις διοργανώσεις. Τον Mayoral ούτε που τον λαμβάνουν υπόψη, το ίδιο που κάνει ο Ζιντάν όταν φτιάχνει την ομάδα, είναι ένας παίκτης που είναι εκεί και σε κάποια στιγμή πρέπει να συμμετάσχει για να δικαιολογεί την ύπαρξή του, αλλά η εμπιστοσύνη που έχει στον canterano είναι χαμηλότερη ακόμη κι απ'αυτή που είχε στον Mariano Diaz (τρίτος στον πίνακα των σκόρερ της Ligue 1, με δύο περισσότερα γκολ απ'τον Neymar). Ο Benzema είναι μόνος και δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για τον ίδιο, για την ομάδα του και για τον madridismo.
Τον Karim στο Bernabéu δεν τον ήθελαν ποτέ, δεν τον παίρνουν ως έναν δικό τους. Ας πούμε ότι είναι ένα παιδί που μπαίνει στο μάτι λόγω της τεχνικής ποιότητάς του, αλλά τον madridismo ιστορικά τον έχουν ενθουσιάσει λίγο οι «fantasistas», όπως τους αποκαλούν στην Ιταλία, κι έχουν αποδεχθεί στην οικογένειά τους παίκτες που, παρά το γεγονός ότι είναι πιο περιορισμένοι, έχουν βάλει τους πνεύμονές τους για την ομάδα. Γιατί ο Higuaín ταίριαξε περισσότερο απ'όσο έχει κάνει ποτέ ο Benzema; Επειδή ο «Pipa» δεν είχε πρόβλημα να τρέχει τριάντα μέτρα στο άκυρο για να σώσει μια μπάλα την οποία δεν επρόκειτο να φτάσει ποτέ. Η προσπάθεια πληρώνεται με χειροκροτήματα, το ταλέντο διασκεδάζει όταν είναι ισπανικό (Isco, Asensio) κι έχει μια ελάχιστη σταθερότητα.
Ο Benzema είναι συνήθως αρκετά αποτελεσματικός ενάντια στη Barcelona, είναι το αγαπημένο του θύμα, μάλιστα και χωρίς να πάμε παραπέρα, σκόραρε στον επαναληπτικό του Super Cup. Αλλά αυτή η σεζόν όχι, δεν είναι η δική του, δεν είναι εκεί και πλέον αρχίζουν να μην τον περιμένουν ποτέ. Η Μαδρίτη ούτε που εξετάζει την αποχώρησή του, εξετάζει όμως αυτό ακριβώς που δεν έχει κάνει από τότε που τον υπέγραψε: ν'αγοράσει έναν άλλο μεγάλο φορ. Σε οκτώ χρόνια και κάτι, ο Μπενζεμά δεν έχει ανταγωνιστεί πέρα απ'τον Higuaín και πλέον πάει για πέντε χρόνια χωρίς τον Αργεντινό να τον «ενοχλεί». Adebayor, Chicharito, Morata... κανένας δεν τον έχει επισκιάσει τη Μαδρίτη.
Και χρειάζεται κάποιον, έναν άλλο επιθετικό που τον ξεβολεύει, να τον βάζει σε φούρια να σκοράρει. Ο Morata την περασμένη σεζόν το έκανε καλύτερα από οποιονδήποτε, αλλά δεν έφτασε στο επίπεδο του Higuain, ο τελευταίος φορ που ο προπονητής έβαζε μπροστά απ'τον Benzema στις εντεκάδες των μεγάλων αγώνων, όπως το Clásico. Η Μαδρίτη έχει τεθεί στα σοβαρά στην αναζήτηση μιας εναλλακτικής λύσης (καθώς ο Florentino αποφάσισε το καλοκαίρι ότι δεν χρειάζονταν) και το πρώτο όνομα που βγήκε ήταν του Mauro Icardi, αν και είναι αλήθεια ότι ο επιθετικός της Inter έχει παραδεχθεί ενεργά και παθητικά ότι δεν πρόκειται ν'αφήσει τη «nerazzurra» οντότητα , πολύ λιγότερο στη μέση της σεζόν, ως αρχηγός που είναι. Αλλά η Μαδρίτη δεν πρόκειται να σταματήσει εκεί. Αν δεν καταφέρει μια υπογραφή το χειμώνα, θα επιστρέψει το καλοκαίρι.
Μια πρόκληση για να παρακινήσει τον εαυτό του
Ο Benzema έχει φτάσει σ'ένα σημείο μη επιστροφής. Χθες ήταν ξενέρωτος σ'όλον τον αγώνα και δεν κατάφερε να βάλει την πιο ξεκάθαρη ευκαιρία της Ρεάλ Μαδρίτης, μια κεφαλιά στο δοκάρι. Αργότερα δεν τελείωσε μια θανατηφόρα πάσα στον Cristiano. Στο δεύτερο μισό εξαφανίστηκε σχεδόν ολοκληρωτικά, μέχρι που η αποβολή του Carvajal τον έστειλε στον πάγκο για να μπει ο Nacho. Σε κάθε λανθασμένη ενέργεια, το Bernabéu τον επέπληττε. Αν ήταν η πρώτη φορά δεν θα υπήρχε κανενός είδους συναγερμός, παρά μόνο μια μικρή ανησυχία. Αυτό, ωστόσο, είναι πια μια συνήθεια. Ο Λευκός Οίκος δεν ανέχεται το «9» του να μην σκοράρει γκολ, να μην συμβάλλει στο παιχνίδι, το οποίο μόλις που εμφανίζεται μια στο τόσο για να κάνει μια ωραία φάση...
Ο ίδιος ο παίκτης χρειάζεται κάτι άλλο. Δεν μιλάμε για μια πώληση, αλλά για μια αντικατάσταση. Έχοντας μόλις κλείσει τα 30, το να παίζει σχεδόν σε κάθε παιχνίδι δεν είναι πλέον μια επιλογή γι 'αυτόν, χρειάζεται ξεκούραση τακτικά, να ξεκουράζεται κάθε δύο ή τρεις εβδομάδες για ένα ματς και η έλλειψή του να μην παρατηρείται (αν και δεν είναι επίσης ότι προσφέρει πάρα πολλά όσον αφορά τα νούμερα, δεδομένου ότι έχει βάλει μόνο 5 γκολ μεταξύ όλων των τουρνουά). Και πάνω απ 'όλα απαιτεί μια συνεχή πρόκληση, την ανάσα ενός «εξωγήινου» στον σβέρκο κάθε μέρα για να μην βαλτώνει, για να ανταγωνίζεται τον εαυτό του, για να βελτιώνεται και να πείθει τον προπονητή. Θα το καλωσορίσει αυτός, η Μαδρίτη κι ο madridismo, ο οποίος ξεκάθαρα δεν αντέχει πια αυτή την κατάσταση.
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
