Του Jesús Garrido
Αν δεν λειτουργεί ο Πορτογάλος, είναι σειρά του
Αυτή η σεζόν γίνεται πολύ ανηφορική για τον Cristiano και η
Ρεάλ Μαδρίτης χρειάζεται να πάρει τη σκυτάλη ο παίκτης τον οποίο ο Florentino
θεώρησε ως φυσικό κληρονόμο του και να επιλύσει τους αγώνες
Ο madridismo είναι πλέον πρόθυμος να αγκαλιάσει οποιοδήποτε
ανώτερο ον που μπαίνει στο δρόμο του. Δεν μπορεί να ποσοτικοποιηθεί πόσοι ακριβώς
απ’αυτούς τους λευκούς οπαδούς είναι ενορίτες του σημερινού "ανώτερου
όντος", Florentino Pérez, αφού πλέον κανείς δεν μπορεί να τον ψηφίσει. Για
οκτώ χρόνια, δεν υπήρχε ανάγκη να ψάχνουν στα επίσημα τη θεότητα που έβρισκαν
στο γήπεδο. Η αμφισβήτηση στον Κριστιάνο Ρονάλντο ήταν αμφισβήτηση στην Ρεάλ
Μαδρίτης, φράση την οποία μπορεί να προφέρει ο πρόεδρος σε οποιαδήποτε δήλωση,
δημόσια ή ιδιωτική, για να μάθει στη συνέχεια ότι το παιχνίδι του έχει μείνει
από μπαταρίες κι ούτε ακόμα αγοράζοντας κάποιες μπαταρίες λιθίου της υψηλότερης
εμβέλειας, δεν πρόκειται να λειτουργήσει και πάλι όπως πριν.
Πέρυσι, ο Cristiano ήταν ήδη άσχημα. Εντάξει, ήταν χειρότερα
απ’ότι πριν. Ο μέσος όρος των γκολ του έπεσε έως ότου να μπορέσει να σκοράρει
«μόνο» 25 γκολ στο πρωτάθλημα, ο χειρότερος αριθμός του ως madridista. Φυσικά,
εάν συγκρίνουμε αυτά τα δεδομένα με άλλων μεγάλων merengues σκόρερς, δεν είναι
καθόλου άσχημα, αλλά δεν είναι οι μέσοι όροι του, ούτε καν κοντά. Το να πέσει κάτω
απ’τα 30 γκολ σ’ένα χρόνο είναι μια αποτυχία γι'αυτόν, τόσο ψηλά είναι ο πήχης
που έχει τοποθετήσει ο ίδιος. Αν ο Ρονάλντο διατηρήσει τον τωρινό ρυθμό του, θα
τελειώσει αυτή τη σεζόν με οκτώ γκολ, ένα νούμερο που θα μπορούσε να’χει ένας
μέσος, ή ο Sergio Ramos σ’ένα εξαιρετικό έτος. Όχι αυτός, όχι ο μόνος
ποδοσφαιριστής που έχει τεθεί στο ύψος του Di Stéfano σ’αυτόν το σύλλογο χωρίς
να ακούγεται αστείο.
Αν λέγεται ότι ο Neymar θέλει να πάει στη Μαδρίτη κι ότι η
Μαδρίτη θέλει να’ρθει, είναι επειδή η Μαδρίτη καταλαβαίνει ότι χρειάζεται να
ψάξει έναν φυσικό αντικαταστάτη για τον Cristiano. Όχι έναν ποδοσφαιριστή που
θα παίξει στη θέση του στο γήπεδο, απ’αυτούς υπάρχει μια ντουζίνα, κάτω απ’την
πέτρα σου βγαίνουν είκοσι 'Robinhos' ικανοί να παίξουν στη Μαδρίτη για κάποιο
διάστημα σ’ένα αξιοσημείωτο μέσο επίπεδο. Αυτό που θέλει το λευκό club είναι να
υπάρξει ένας παίκτης που ν’αντικαθιστά τον Κριστιάνο σ’όλα όσα αντιπροσωπεύει
αυτός, να’ναι η μάρκα της «Ρεάλ Μαδρίτης» σ’όλον τον κόσμο, να συνδέεται το
έμβλημα με το όνομα σε κάθε αναφορά, θέλει αυτό το καθεστώς του μύθου που έχει
συνοδεύσει τον Κριστιάνο από τότε που ήταν κάποτε ο πιο ακριβός ποδοσφαιριστής
όλων των εποχών. Κι αυτό, δεν είναι ότι είναι δύσκολο να επιτευχθεί, είναι ότι
υπάρχει μόλις ένας ή δύο παίκτες ανά γενιά που μπορούν να φιλοδοξούν σ’ένα
τέτοιο προνόμιο.
Όλο αυτό είναι παράξενο όταν ο Florentino Pérez διαβεβαίωσε,
ή αυτό πουλήθηκε τότε, γι’αυτόν τον φυσικό διάδοχο του Cristiano στο γήπεδο,
όταν πλήρωσε το 2013 100 εκατομμύρια ευρώ στην Τότεναμ για τον Gareth Bale.
Φυσικά αυτός που έκανε περισσότερο «γκελ» στον Florentino ήταν ο Neymar, αλλά ο
Rosell έπεισε τον κύριο πατέρα με έναν κύριο τσεκ τόσο μαύρο που η δικαιοσύνη
πιστεύει ότι είναι παράνομο, κι ο λευκός πρόεδρος έπρεπε να κοιτάξει απ’την
άλλη για να δει αν έβλεπε κάτι που να του έμοιαζε στο ελάχιστο, με οποιοδήποτε
κόστος. Ο Bale ήταν, λόγω δυναμικής, το πιο παρόμοιο στον Cristiano που υπήρχε
στον πλανήτη και τον υπέγραψε για να’κανε την δουλειά του Πορτογάλου, για να
τον διαδεχτεί στο μέλλον. Μόνο που τεσσεράμισι χρόνια αργότερα δεν έχει συμβεί αυτό.
Ο Μπέιλ δεν έχει υπάρξει Cristiano τόσο όσο του ζητούσε η
απαίτηση του συλλόγου. Έχει βοηθήσει να κερδίσει τα πολλά που έχει κερδίσει σε
τρία χρόνια, αλλά όχι ως ο άνθρωπος αναφορά που καλούταν να γίνει. Οι
τραυματισμοί έχουν υπάρξει πιο σταθεροί απ’τη δουλειά του ως φυσικός ηγέτης των
συμπαικτών του. Η απώλεια περίπου είκοσι παιχνιδιών κατά μέσο όρο ανά σεζόν
καθιστά αδύνατο ν’ασκήσει μια τόσο υψηλή ευθύνη, γι 'αυτό πρέπει προφανώς να
παίζει. Αν έχει χαρακτηρίσει κάτι τον Cristiano, περισσότερο ακόμη κι απ’τα
γκολ του, είναι η πάντα βέλτιστη σωματική προετοιμασία του, μακριά απ’τις μυϊκές
και οστικές παθήσεις, έτοιμος κάθε Σαββατοκύριακο για ν’αποδώσει στο μέγιστο,
ακόμη κι όταν ένα διάλειμμα θα του ήταν καλό.
Μετά από μια σειρά προβλημάτων, πολυποίκιλων, αυτή την ίδια
σεζόν, ο Bale είναι και πάλι σε ετοιμότητα, διαθέσιμος. Ήταν ο μόνος που
μπορούσε να διασωθεί απ’την ισοπαλία στο Βίγκο, όπου σκόραρε δύο γκολ. Εκεί
ναι, ήταν μια αναφορά για τους υπόλοιπους, ένας φάρος που οδηγούσε προς το
τέρμα. Σε μια στιγμή της πιο απόλυτης κρίσης, η πρωταθλήτρια Ευρώπης φαίνεται
με την ανάγκη να βρει ακριβώς αυτό, έναν άνθρωπο που μπορεί να αναλάβει το
πηδάλιο και να κατευθύνει ένα ανεμοδαρμένο πλοίο. Ο Cristiano έχει παραιτηθεί
απ’αυτό το έργο, δεν υπάρχει ούτε ένα σημάδι που να μας καλεί να πιστεύουμε ότι
θα επιστρέψει για να το διεκδικήσει. Είναι σειρά του Bale, του ανθρώπου στον
οποίο ανέθεσαν την πολύ βαριά κληρονομιά του Ρονάλντο, αλλά τον οποίο πια δεν
πιστεύει κανείς. Είναι αργά γι’αυτόν; Έχει μέχρι τον Μάιο για να δοκιμάσει την
ικανότητά του. Στη συνέχεια, θα πρέπει να εκτιμηθεί εάν έχει εκπληρώσει το ρόλο
του ή αν υπάρχει εκεί έξω ένας φυσικός αντικαταστάτης στον Cristiano, αν αυτό
το σώμα είναι παρόν ή όχι...
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
