Η Ρεάλ Μαδρίτης, εκ νέου στα δικαστήρια
Ο Ramón González, με παλαιότητα πάνω από 50 έτη, ζητεί να αναγνωριστεί
το συνταξιοδοτικό συμπλήρωμα του συλλόγου το οποίο θέσπισε ο Μπερναμπέου. Το
αίτημά του έγινε δεκτό για εξέταση
Ένας ιστορικός εργαζόμενος της Ρεάλ Μαδρίτης, με παροχή
υπηρεσιών περισσότερα από 50 χρόνια -ο παλαιότερος εν ενεργεία-, έχει καταθέσει
αγωγή στο Κοινωνικό Δικαστήριο Νο 28 κατά του συλλόγου που προεδρεύει ο
Florentino Perez. Σ’αυτή την αγωγή, η οποία έχει γίνει δεκτή προς εξέταση, ο
υπάλληλος υποστηρίζει ότι πρέπει να του αναγνωριστεί το συνταξιοδοτικό
συμπλήρωμα κατά τη στιγμή της συνταξιοδότησής του, που χορηγήθηκε κατά την
εποχή του Santiago Bernabeu, και του οποίου έχουν επωφεληθεί δεκάδες εργαζόμενοι
εδώ και χρόνια. Ωστόσο, στην περίπτωση αυτή, ο Florentino Perez επέλεξε να
κλωτσήσει ευθέως την κληρονομιά του θρυλικού ηγέτη, τον οποίο θέτει πάντα ως παράδειγμα
προς μίμηση, αν και οι πράξεις του έχουν ελάχιστη ή καμία σχέση μ’αυτές που χαρακτήριζαν
πάντα τον άνθρωπο που άλλαξε την ιστορία του λευκού συλλόγου. Η Ρεάλ Μαδρίτης, εκ
νέου στα δικαστήρια...
Ο ενάγων είναι ο Ramón González, ο οποίος εντάχθηκε στη Ρεάλ
Μαδρίτης το 1963, το οποίο τον κάνει τον ρέκορντμαν σύνδεσης με τον σύλλογο
ανάμεσα στους 1.000 εργαζόμενους που έχουν περάσει απ’τη Μαδρίτη στα 113 χρόνια
της ιστορίας της. Η μακρά και πιστή καριέρα του είχε αναγνωριστεί κάποια στιγμή
απ’τον σύλλογο κι απ’τον ίδιο τον Florentino Perez. Στην πραγματικότητα, αυτός
απένειμε στον πολύχρονο εργαζόμενο το χρυσό και διαμαντένιο έμβλημα τη σεζόν
2012/2013, σε μια οικεία τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Προεδρικό Μπαλκόνι του
Σαντιάγκο Μπερναμπέου κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου του αγώνα της Ρεάλ Μαδρίτης
με την Εσπανιόλ.
Η αφήγηση των γεγονότων είναι η ακόλουθη. Η Ρεάλ Μαδρίτης,
στη δεκαετία του '60, με πρωτοβουλία του Santiago Bernabeu και με έγκριση απ’τη
Συνέλευση των Μελών, δεσμεύθηκε με μια προσωπική επιστολή-έγγραφο να δημιουργήσει
ένα ταμείο συντάξεων για τους διοικητικούς υπαλλήλους εκείνης της εποχής, η
οποία αποτελείτο απ’την υπόσχεση να πληρώσει τη διαφορά του ποσού που πλήρωνε η
Κοινωνική Ασφάλιση για να συμπληρωθεί ο τελικός μισθός μέχρι το θάνατο του
εργαζομένου ή του συζύγου του, πάντα υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται τα 65 έτη
και τα 25 χρόνια εργασίας στο σύλλογο.
3,8 δις πεσέτες
Αργότερα, το 1984, υπό την προεδρία του Ramón Mendoza, αυτό
το δικαίωμα επεκτάθηκε μέσω μιας συμφωνίας σ’όλους τους εργαζομένους της Ρεάλ
Μαδρίτης κι ο χρόνος μειώθηκε στα 20 χρόνια παλαιότητας. Οι δεσμεύσεις εκπληρώνονταν,
αφήνοντας να αντανακλώνται οι ετήσιες δαπάνες και οι προβλεπόμενες μελλοντικά στις
αναφορές του συλλόγου, υποβαλλόμενες χρόνο μετά το χρόνο στις συνελεύσεις των
μελών με το ακόλουθο κείμενο: «Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι υποχρεωμένη να πληρώσει ένα
συνταξιοδοτικό συμπλήρωμα στους υπαλλήλους της, μέχρι να φτάσουν το μηνιαίο
μισθό που θα είχαν λάβει στον αμέσως προηγούμενο μήνα απ’την ημερομηνία
συνταξιοδότησης, σ’όλο το προσωπικό με σύμβαση παροχής υπηρεσιών άνω των 20
ετών, με την εξαίρεση των επαγγελματιών αθλητών». Σε σχέση με τα αντίστοιχα
δεδουλευμένα, ο σύλλογος άρχισε κατά το οικονομικό έτος 1990-1991, πάνω στη βάση
μη αναλογιστικών εκτιμήσεων αυτών των δεσμεύσεων, να πραγματοποιεί ετήσιες
πιστώσεις στο ταμείο.
Το 1997, όντας πρόεδρος ο Lorenzo Sanz, ο νόμος που διέπει
τα συνταξιοδοτικά ταμεία -Βασιλικό διάταγμα του 1643/1990 και Νόμος 30/1995-
σηματοδότησε την υποχρέωση να ανατεθούν αυτά τα κεφάλαια σε τράπεζες ή
ασφαλιστικές εταιρείες, με καταληκτική ημερομηνία, μετά από κάποιες αναβολές, τη
13η Νοεμβρίου του 2002 κι ανέθεσε σε μια
εταιρία αναλογιστικών μια μελέτη για να γνωρίζει το κατά προσέγγιση ποσό που θα
πρέπει να μεταφέρει η Ρεάλ Μαδρίτης σε μια τράπεζα ή ασφαλιστική εταιρεία. Το
αποτέλεσμα ξεπέρασε τα 2,2 δισεκατομμύρια πεσέτες(13,22 εκ. ευρώ) και, μπροστά
στο υψηλό ποσό, ο Lorenzo Sanz κράτησε την έκθεση κι έκρυψε τις πληροφορίες απ’τους
αντιπροσώπους στις ακόλουθες ετήσιες συνελεύσεις. Όταν ο Florentino Perez
κέρδισε τις εκλογές τον Ιούλιο του 2000, και παρά το γεγονός ότι γνώριζε την
παρούσα έκθεση, συνέχισε, επίσης, να την αποκρύπτει απ’την Συνέλευση των μελών,
με το ποσό τότε να ανέρχεται σχεδόν στα 3,8 δισεκατομμύρια πεσέτες(22,84 εκ.
ευρώ). Ο σημερινός πρόεδρος ανέθεσε στον διευθύνων σύμβουλο -Julio Senn- να διαπραγματευτεί
με το συμβούλιο της εταιρίας για να επιτευχθεί μια συμφωνία και να εξαργυρώσει
ξεχωριστά το κάθε πρόσωπο το δικαίωμα του.
Το Νοέμβριο του 1999, ο Ραμόν Γκονζάλες απολύθηκε χωρίς
αιτία. Ο Lorenzo Sanz του είπε απλά ότι "αν ο ξάδελφός σου -Florentino
Perez- θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος, δεν θέλω να σε’χω στο σύλλογο". Το
δικαστήριο αναγνώρισε ως παράνομη την απόλυση κι άφησε στην απόφασή του να εκκρεμεί
το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα για μεταγενέστερη αξίωση. Ο εν λόγω εργαζόμενος
επέστρεψε στο σύλλογο το 2002 υπό τη διοίκηση του σημερινού προέδρου, περνώντας
στη δούλεψη του Ιδρύματος της Ρεάλ Μαδρίτης. Τότε, ο Florentino του υποσχέθηκε
ότι, όταν έρχονταν η ώρα της συνταξιοδότησης, θα έπαιρνε ολόκληρο το
συνταξιοδοτικό πρόγραμμα που ίσχυε απ’τη δεκαετία του '60.
Ο Santiago Bernabéu, στο κέντρο,μαζί με τους Di Stéfano και Kopa
Περισσότεροι από 400 εργαζόμενοι επωφελήθηκαν
Το άρθρο 80 του νόμου περί εργαζομένων ορίζει ότι «όταν
υποβάλλεται στη συνέλευση εκ μέρους των μελών η έγκριση ψηφισμάτων που
επηρεάζουν το σύνολο του εργατικού δυναμικού, θα απαιτηθεί, για την εγκυρότητα,
από εκείνους, να ψηφίσει υπέρ, ελευθέρα, άμεσα και μυστικά, συμπεριλαμβανομένης
της επιστολικής ψήφου, το 50,1 % των εργαζομένων της εταιρείας ή του χώρου
εργασίας». Σε αυτό το σημείο πρέπει να θυμόμαστε ότι το 2002, και με τον
Florentino πρόεδρο, σε μια συνέλευση των εργαζομένων διοικούμενη από εξωτερικά
μέλη της UGT(Γενικής Ένωσης των Εργαζομένων), εγκρίθηκε -με ανάταση χειρός- με 47 ψήφους υπέρ και 43 κατά η
άδεια για να σηματοδοτήσει η Ρεάλ Μαδρίτης το ποσό που αντιστοιχούσε σε κάθε
εργαζόμενο. Εκείνη την εποχή ο αριθμός των εργαζομένων ήταν 289, μαζί με ακόμα 76
συνταξιούχους, -σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε η αναφορά του συλλόγου- που
ήδη λάμβαναν τη μισθολογική διαφορά μεταξύ της κοινωνικής ασφάλισης και του
τελευταίου μισθού. Με αυτή τη λειτουργία, η Ρεάλ Μαδρίτης πέρασε απ’το να’χει
να αναθέσει 3,8 δισεκατομμύρια πεσέτες στο να ρευστοποιήσει τα πάντα εκτός από
1,3 δισεκατομμύρια πεσέτες(7,81 εκ. ευρώ), που είναι αυτό που δαπάνησε σ’αυτή.
Από εκείνους τους εργαζόμενους που τη δεκαετία του 60
άρχισαν να επωφελούνται απ’το συνταξιοδοτικό συμπλήρωμα υπό την ηγεσία του
Santiago Bernabeu, παραμένει ενεργός μόνο ο Ramón González, ο οποίος κατά τη
διάρκεια της μακράς σταδιοδρομίας του έχει εργαστεί σε διάφορα τμήματα του
λευκού ιδρύματος. Όταν ο εργαζόμενος πήγε στον Florentino Perez να διεκδικήσει
το συμπλήρωμα, ο σημερινός πρόεδρος του αρνήθηκε το δικαίωμα κατηγορηματικά και
χωρίς να προσφέρει οποιεσδήποτε εξηγήσεις. Ως εκ τούτου, η δικαιοσύνη πρέπει να
αποφασίσει τώρα, δεδομένης της αδιαλλαξίας του σημερινού προέδρου.
"Αφήστε τον να πάει στο δικαστήριο", είπε ο
πρόεδρος, μπροστά στον έκπληκτο Ramón González, όταν έμαθε την αδιάλλακτη
απάντηση του Florentino Perez. Δεδομένης της κατάστασης, αναγκάστηκε να
ακολουθήσει την «εντολή» του προέδρου της Ρεάλ Μαδρίτης και να παρουσιάσει την
αντίστοιχη απαίτηση η οποία έχει γίνει δεκτή προς εξέταση, ακρότητα η οποία
είναι ήδη γνωστή στην διοικητική περιοχή της Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν πρέπει να
ξεχνάμε ότι από τότε που ο Santiago Bernabeu χορήγησε αυτό το δικαίωμα,
περισσότεροι από 400 εργαζόμενοι επωφελήθηκαν σε διάφορες μορφές είσπραξης του
εν λόγω συμπληρώματος.
