Τα μεγάφωνα δεν κατάφεραν να σκεπάσουν την κραυγή της κερκίδας: "Florentino, παραιτήσου!"

Του Gonzalo Cabeza

Το Μπερναμπέου εκρήγνυται κατά του προέδρου

Μια δεκαετία μετά την παραίτηση απ’την προεδρία της Μαδρίτης, το Bernabeu υπέδειξε και πάλι τον πρόεδρο ως ένοχο. Η Ατλέτικο, ένας εφιάλτης για τον λευκό πρόεδρο.

"Florentino παραιτήσου!". Η φράση έχει γίνει το soundtrack του Santiago Bernabeu τα βράδια των gala. Όταν ο αντίπαλος της Μαδρίτης είναι μεγάλος, όπως ήταν η Ατλέτικο στο ντέρμπι, η Ρεάλ Μαδρίτης δείχνει τις ελλείψεις της και οι κερκίδες στρέφονται στον πρόεδρο, ο οποίος είναι επίσης κι ο αθλητικός διευθυντής και η αρχή και το τέλος όλων όσων συμβαίνουν στα γραφεία . Η ίδια παλιά ιστορία, επαναλαμβανόμενη ολοένα και περισσότερο, δεν κατηγορεί κανέναν εκτός απ’τον Perez. Για την ώρα το αφεντικό δεν φαίνεται ν’ακούει.

Στις 27 Φεβρουαρίου του 2006, μόλις δέκα χρόνια πριν απ’αυτό το ντέρμπι στο οποίο η Μαδρίτη πληγώθηκε και πάλι, ο Florentino τους άκουσε κι έφυγε. Μια δεκαετία μετά η Μαδρίτη ζει μια στιγμή ακόμη χειρότερη από εκείνη στην οποία, λυπημένος, κατέληξε να φύγει απ’το club της ζωής του. Όταν τελείωσε ο αγώνας οι κραυγές κάλυψαν τα ντεσιμπέλ, - είχαν αρχίσει να ακούγονται δυνατά μετά το γκολ του Griezmann-, αλλά απ’τα γραφεία αντέδρασαν όπως κάνουν συνήθως σ’αυτές τις περιπτώσεις: έβαλαν στη διαπασών τα μεγάφωνα. Το μόνο που κατάφεραν ήταν να δημιουργήσουν περισσότερο θόρυβο, οι κραυγές δεν υποχώρησαν. Ο σεβασμός του συλλόγου στην ελεύθερη έκφραση των μελών του είναι ελάχιστος.

Ο Florentino Perez λυπάται ιδιαίτερα στις ήττες με την Ατλέτικο. Όταν επέστρεψε στο σύλλογο, η Ρεάλ Μαδρίτης κυριαρχούσε στις μονομαχίες. Εκείνες ήταν οι ημέρες στις οποίες οι λευκοί έλεγαν ότι δεν είχαν αντίπαλο στην πρωτεύουσα και οι νίκες θεωρούνταν δεδομένες. Ο αντίπαλος, ο μόνος που φαίνονταν να σκέφτονται, ήταν η Barcelona. Ο χρόνος έχει αλλάξει αυτή τη δυναμική, η Μαδρίτη, με μια ολέθρια αθλητική διαχείριση, έχει μετατραπεί σε μια ευάλωτη ομάδα, ανίκανη να κερδίσει σημαντικά παιχνίδια. Και σ’αυτο το γκρουπ συμπεριλαμβάνονται οι αναμετρήσεις εναντίον της Ατλέτικο.

Οι κερκίδες του Μπερναμπέου δεν μπορούσαν ν’αντέξουν αυτό που συμβαίνει. Κι αυτό γιατί η κερκίδα του μωσαϊκού, θεωρητικά το πιο θορυβώδες μέρος, είναι παρόμοια με τα δόγματα του προέδρου. Το υπόλοιπο των madridista οπαδών δεν αγοράζουν τα αγαθά, κι αυτό που βλέπουν, δεν το βλέπουν μόνο λίγοι ή, αυτοί που μέχρι πολύ πρόσφατα υπερασπίζονταν τον Perez, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι οι κραυγές ήταν πράγμα μόνο αυτών των ultras που δεν τον θέλουν .

Χωρίς τον Benitez, οι κερκίδες κοιτάνε στα επίσημα

Δεν υπάρχει πλέον ο Μπενίτεθ για να ξεσπάσουν πάνω του, και το ρόστερ, γεμάτο επιτελικούς μέσους στη διαδικασία εξορθολογισμού, είναι ένα πολύ διάχυτο, έτσι ώστε οι οπαδοί αποδοκίμασαν. Αυτοί, πιθανότατα, θα σημαδευτούν απ’τα μιντιακά φερέφωνα του λευκού προέδρου. Τον Ζιντάν, ως νέο και μύθο, δεν τον ακούμπησαν οι κραυγές. Ως στόχος της σεβαστής οργής απέμεινε ο αρχιτέκτονας των πάντων, ο άνθρωπος που κάθονταν στα επίσημα μαζί με τον Χοσέ Μαρία Αθνάρ κι έβλεπε τη αναμέτρηση με το πρόσωπο των περιστάσεων.

Δέκα χρόνια έχουν περάσει από εκείνη την ημέρα, στην οποία κατάλαβε ότι είχε κακομάθει τ’αστέρια. Η παραίτηση στις 27 του Φλεβάρη δεν ήταν, λόγω αυτού που φάνηκε κατά την επιστροφή του, ένα μάθημα, μόνο ένα ατύχημα. Επιστρέφοντας ο Perez, επέστρεψε στο δρόμο των ίδιων λαθών. Η απουσία αθλητικής διαχείρισης, ο χορός των προπονητών, η συσσώρευση αστέρων και η απουσία της έννοιας της ομάδας. Η Μαδρίτη του Florentino Perez έχει αυτή τη φιλοσοφία και τα λάθη που κάνει τώρα, αυτά που έχουν κάνει τα ντέρμπι μια ευνοϊκή επικράτειά για την Ατλέτικο, είναι το σήμα κατατεθέν του οίκου. Λόγω αυτής της επιμονής στην αποτυχία, οι κερκίδες τώρα μουγκρίζουν: "Florentino, παραιτήσου!". Και δεν φαίνεται να μπορεί να τους κάνει να σωπάσουν ούτε η λίστα του Forbes ούτε η κατάταξη της FIFA. Ούτε καν τα μεγάφωνα του γηπέδου.

Η Real, η οποία ζει πάντα με την επιτακτική ανάγκη των τίτλων, έχει κερδίσει μόνο ένα πρωτάθλημα στα τελευταία επτά. Και είναι εξαιρετικά απίθανο ότι αυτό θ’αλλάξει φέτος. Απομένει το άχυρο του Champions League, η προσπάθεια κυριαρχίας στην Ευρώπη από μια ομάδα που έχει αποδείξει ότι δεν γνωρίζει πως ν’ανταγωνίζεται στα μεγάλα παιχνίδια.

Το ανώτερο ον, όπως κάποτε τον αποκάλεσε ο Emilio Butragueño, είναι δικαιωματικά μέρος της ιστορίας της Ρεάλ Μαδρίτης. Είναι πάρα πολλά χρόνια στην εξουσία, έτσι ώστε να μην αποτελεί μέρος του παρελθόντος του συλλόγου. Τώρα η κληρονομιά δεν εξαρτάται μόνο απ’ότι υπήρξε, αλλά κι απ’ό, τι είχε επιτευχθεί ή χαθεί σ’αυτόν το καιρό. Μεταξύ των κληροδοτημάτων που έχει ήδη αφήσει ο Florentino Perez είναι επίσης το ότι οι αναμετρήσεις με την Ατλέτικο Μαδρίτης έγιναν και πάλι δύσκολες. Κάτι που πριν από μια δεκαετία, όταν έφυγε απ’τη λευκή ομάδα, δεν συνέβαινε.