Του Jesús Garrido
Γκολ των Μπέιλ, Morata, Λούκας, Ασένσιο κι αυτογκόλ
Κέρδισε τη Legia αφήνοντας το ρεζερβουάρ με καύσιμα και
δίνοντας ποιοτικά λεπτά σε δευτερεύοντες παίκτες, όπως οι Asensio, Lucas και
Morata, που τρύπησαν το πολωνικό τέρμα
Η Μαδρίτη νίκησε τη Legia, πάμε, φυσιολογικό. Πρέπει ν’αλλάξουν
πολύ τα πράγματα έτσι ώστε η πρωταθλήτρια Πολωνίας να πάρει κάποιο βαθμό
απ’τους εννέα που απομένουν σ’αυτή την πρώτη φάση του Champions League, έτσι
ώστε η νίκη επρόκειτο να’ταν λευκή έχοντας λίγη σημασία αν τα πράγματα πήγαιναν
περισσότερο ή λιγότερο καλά. Λίγες μέρες, μάλιστα, θα βρει ο Ζιντάν κατά τη
διάρκεια της σεζόν που του επιτρέπουν να δοκιμάσει λεπτομέρειες και να δει τη λειτουργικότητά
του υπό την πίεση του ανταγωνισμού. Αυτή τη φορά, ο προπονητής ήθελε να παίξει
χωρίς μέσους και του βγήκε νόστιμα. Διέλυσε χωρίς να ξοδέψει πολλά λίτρα
βενζίνης, αφήνοντας το ρεζερβουάρ με καύσιμο και δίνοντας ποιοτικά λεπτά σε δευτερεύοντες
παίκτες, αλλά επίσης σημαντικούς. Ο αντίπαλος το
προέτρεπε.
Δεν είναι ότι η Λέγκια είναι μια περιθωριακή, αλλά είναι η
πιο αδύναμη ομάδα του γκρουπ με πολύ διαφορά. Αυτή η αθλητική απόσταση μεταξύ των
Πολωνών και των Ντόρτμουντ και Sporting ήταν εμφανής περισσότερο στο Bernabeu.
Σε αντίθεση με τους άγριους ultras τους, οι παίκτες του προπονητή Jacek
Magiera είναι πρόθυμοι, -πώς να μην είναι όταν παίζουν για πρώτη φορά στο
Champions League-, αλλά αυτή η απειρία τους φαίνεται πάρα πολύ, ειδικά στην
άμυνα. Η Μαδρίτη δημιούργησε 30 ευκαιρίες για γκολ, πολλές απ’αυτές προερχόμενες
από λάθη των Πολωνών αμυντικών, πάρα πολύ μαλθακοί μπροστά σ’αυτό που έρχονταν
πάνω τους.
Αλλά αυτό που δεν περίμεναν ούτε οι ίδιοι οι Πολωνοί ήταν να’χουν
οι ίδιοι έναν υψηλό αριθμό ευκαιριών για γκολ στο Μπερναμπέου. Ο Odjidja-Ofoe σημάδεψε
το δοκάρι στην δεύτερη επικίνδυνη προσέγγιση, και στην τρίτη, ο Danilo γκρέμισε
ξεκάθαρα τον Radovic μέσα στην περιοχή, κι ο ίδιος ο Βόσνιος επιθετικός σκόραρε
το πέναλτι. Σε 22 λεπτά, η Legia είχε προκαλέσει την ίδια αίσθηση απειλής στην
περιοχή του Keylor, με των λευκών σ’αυτή του Malarz. Κι αυτό μιλάει καλά για την
πρωτοβουλία της Λέγκια που όταν μπορούσε έφτανε μέχρι την επίθεση, αλλά μιλάει επίσης
και πολύ άσχημα για την έλλειψη αμυντικής οργάνωσης της Μαδρίτης.
Αν ο Ζιντάν ήθελε να παίξει χωρίς μέσους θα’πρεπε να’χει προβλέψει
ότι η Μαδρίτη επρόκειτο να υποφέρει στα αμυντικά transitions κι ότι θα’πρεπε να
προστατεύεται όταν ο αντίπαλος ανακτά τη μπάλα και βγαίνει εναντίον τους. Είχε
τον Kroos ως μοναδικό πίβοτ και δύο καθαρούς επιτελικούς όπως τους Asensio και
James (ο Isco πέρασε απ’το να’χει κάνει μια ντομπλέτα στη Σεβίλλη στο να μην
παίξει) ως εσωτερικούς με πολύ πτήση, αλλά χωρίς καμία αμυντική αρετή που να
αποβαίνει σημαντική. Κάθε πολωνική ανάκτηση της μπάλας σήμαινε ότι η Μαδρίτη
πιάνονταν ξεβράκωτη. Ο Kroos, επιπλέον, στερείται μιας μεγάλης στροφής γύρω απ’τον
εαυτό του για να τρέχει προς την περιοχή του και, ως εκ τούτου, η άμυνα των
τεσσάρων έμενε εντελώς απροστάτευτη μέσων που θα μπορούσαν να καλύψουν τις
τρύπες. Η Μαδρίτη διέλυσε με 5-1, ναι, αλλά κάθε ευκαιρία της Λέγκια θα
μπορούσε να κάνει τη νίκη να υποφέρει πολύ περισσότερο.
Αυτή η επιλογή των επιθετικών παικτών από πίσω προς τα εμπρός
θα’πρεπε να δημιουργήσει μια υπεροχή που αντικατοπτρίζεται μόνο στα τμήματα. Με
τον Kroos πολύ καρτερικό, λόγω υποχρέωσης θέσεως, να προσέχει τυχόν απώλειες της
μπάλας για να γυρίσει στα βήματά του, η μπάλα δεν έρεε καθαρά προς τους εσωτερικούς.
Μια άμυνα όπως της Legia, δημιουργημένη από συσσώρευση κι όχι από οργάνωση, κράτησε,
ωστόσο, μόλις και μετά βίας, λόγω της συσσώρευσης
του ταλέντου στην αριστερή πλευρά της Ρεάλ Μαδρίτης. Marcelo κι Asensio
δημιουργούσαν το παιχνίδι απ’την πλευρά τους, ενώ ο Bale έπρεπε να δημιουργήσει
για λογαριασμό του τις δικές του φάσεις, όπως αυτή που άνοιξε το σκορ, καθώς ο
James μόλις και μετά βίας μπορούσε να εμφανιστεί ελεύθερα στη ζώνη επιρροής του.
Ο Μπενζεμά, με τις κινήσεις του μακριά απ’τη θέση του «9», ελευθέρωνε
χώρο για τον Cristiano κι ενώνονταν στην δημιουργία των συμπαικτών του της αριστερής
πλευράς, μια απ’τις μεγαλύτερες αρετές του λόγω των χαρακτηριστικών του περισσότερο
ενός «10» παρά ενός φορ. Έτσι προκάλεσε το γκολ που προσπάθησε ο Marcelo αλλά που
επιτευχθεί μόνο μέσα απ’την ακούσια συνεργασία του Jodłowiec.
Ο Cristiano δεν ξέρει πλέον πού παίζει. Πριν ήταν αριστερός
εξτρέμ, μετά ήταν φορ και τώρα είναι στο γήπεδο, σε κάποιον απροσδιόριστο χώρο
μεταξύ αυτών των δύο θέσεων που δεν τον κάνει να ξεχωρίζει με κανένα τρόπο. Καταλήγει
ενοχλημένος για την συνέχιση μιας φάσης επίθεσης ή μιας αντεπίθεσης, και το
χειρότερο είναι ότι αυτό συμβαίνει πολύ πιο συχνά απ’τις φορές που συμβάλλει
θετικά στο παιχνίδι. Σκοντάφτει, υποδέχεται τη μπάλα με το τακούνι και μένει
πίσω, προσπαθώντας να ντριμπλάρει και δεν μπορεί, σουτάρει χωρίς σκέψη και
χύμα, πηδά σε λάθος χρόνο στις σέντρες των μπακ... Αλλά δίνει δύο ασίστ εξαιρετικών
γκολ. Αυτός είναι τώρα ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ένα εξαιρετικό προϊόν υπό όλες τις
έννοιες που λόγω της θαυμάσιας προηγούμενης απόδοσής του έχει αναγκάσει τον
madridismo να τον κρίνει ως θεό, όταν αυτός είναι πλέον ένας θνητός.
Μία απ’τις ασίστ του Cristiano πήγε στον Asensio, ο οποίος έβαλε
το τέταρτο του γκολ στη σεζόν (πρώτος σκόρερ μαζί με τους Κριστιάνο, Μπέιλ), με
την εγκράτεια του δασκάλου που έχει τελειοποιήσει το στυλ του και σμιλεύει γλυπτά
με αναλλοίωτη φινέτσα. Η άλλη ήταν για τον Álvaro Morata, που μπήκε στην θέση
του Gareth Bale. Απ’τη στιγμή που πάτησε το χόρτο φάνηκε λιγομίλητος και μελαγχολικός.
Έχουν περάσει ήδη τέσσερις μήνες από τότε που επέστρεψε στη Μαδρίτη, αλλά ακόμα
δεν είναι ευχαριστημένος. Δεν φαίνεται να χαμογελά, ούτε ακόμα κι όταν σκοράρει.
Τον χαροποίησε περισσότερο η μεγάλη κίνηση και η εξαιρετική σέντρα που έκανε
στον Lucas Vázquez για να κάνει το 4-1, αλλά διέγραψε γρήγορα τη χαρά απ’το πρόσωπο
για να κατσουφιάσει και πάλι. Λοιπόν έχει ήδη δύο γκολ στο Champions League.
@suntagm_puskas
