Του Amalio
Moratalla
Ειρωνείες του ποδοσφαίρου: η μόνη ομάδα στον κόσμο στην οποία
ο Marco Asensio δεν είναι απαραίτητος (δεν είναι ούτε αδιαμφισβήτητος βασικός)
είναι συμπτωματικά αυτή που έχει επιλέξει αυτός για να παίξει κι αυτή έχει
επιλέξει αυτόν -κι έχει ανανεώσει πριν πολύ λίγο- για να’ναι μαζί τους μερικά
ακόμη χρόνια. Πώς είναι αυτό το άθλημα! Και είναι ότι το ποδόσφαιρο έχει
αλλάξει κι εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο ώστε το να ανήκεις στην βασική εντεκάδα
δεν θα’πρεπε πια να’ναι η επιθυμητή εμβέλεια. Το σημαντικό είναι τι κάνεις όταν
παίζεις. Κι αν στο αναγνωρίζουν οι προπονητές σου, οι συμπαίκτες σου, οι οπαδοί
κι ο μισθός σου. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι παίκτες όπως ο Asensio
χρειάζονται τα τρία περίφημα "εδα" μου: Εμπιστοσύνη, Διάρκεια και Αγάπη.
Είναι καθαρή φαντασία, ποιότητα, ποδόσφαιρο... εκτός από δύναμη, ταχύτητα,
δέσμευση και γκολ. Ένας ολοκληρωμένος παίκτης, νέος, αλλά ήδη πολύ ψημένος. Ζητάει
βήμα σα μια μηχανή χωρίς φρένα. Κι ο Zidane το βλέπει, το ξέρει και θα τον
χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο. Ή νομίζουμε ότι ο μόνος τυφλός είναι αυτός; Συγκεκριμένα,
ο Γάλλος προπονητής, κάτι άλλο όχι, αλλά το να ξέρει να βλέπει τι συμβαίνει στο
χόρτο είναι μια ιδιότητα που έχει πέρα από κάθε αμφιβολία. Για μένα αργεί η καθιέρωση
του Asensio, αλλά για μένα άργησε επίσης κι αυτή του Isco που, απ’την άλλη
πλευρά, έχει γίνει και πάλι λιγότερο αδιαμφισβήτητος. Και είναι ότι πιστεύω ότι
είμαστε όπως και στην αρχή: αυτό του ποδοσφαίρου έχει αλλάξει, μεταλλάσσεται ιλιγγιωδώς
και πρέπει να βγάλεις απ’το μυαλό σου το θέμα των βασικών κι αναπληρωματικών,
της πρώτης και της δεύτερης μονάδας, των νεαρών και των βετεράνων... Πλέον είναι
μια λίγο ξεπερασμένη ορολογία. Έχουμε εκείνους που πρέπει να είναι στην ομάδα κι
άλλους που δεν στέκονται στο ύψος των περιστάσεων. Οι πρώτοι, παίζοντας σε στιγμές
ή σε ολόκληρους αγώνες, είναι απαραίτητοι, και οι υπόλοιποι δεν μετράνε. Κι
αυτό συμβαίνει στην Ρεάλ Μαδρίτης και στην ομάδα των φίλων της γειτονιάς. Και
λέγοντας όλα αυτά, σε κατάσταση προβληματισμού, με τον Asensio στο γήπεδο
συμβαίνουν διαφορετικά πράγματα. Όπως και με τον Isco. Και το αντίθετο, με τον
Bale στο γήπεδο κάθε φορά συμβαίνουν και λιγότερα πράγματα. Όπως και με τον
Benzema. Αλλά τόσο ο Ουαλός όσο κι ο Γάλλος είναι της ομάδας, είναι της
οικογένειας κι έχουν ποιότητα, τους προτιμώ στην ομάδα μου από ό, τι στην
αντίπαλη. Φυσικά, πρέπει να γνωρίζουν ότι η προσφορά δεν σημαίνει απαραίτητα να
παίζεις 90 λεπτά. Όπως ο Cristiano, ο οποίος λίγο λίγο κατανέμει -του κατανέμουν-
τις προσπάθειες. Αυτό είναι το σύγχρονο ποδόσφαιρο, όχι το άλλο. Αλλά ενώ μεν
και δε συνηθίζουμε το μοντέρνο, παρακαλώ, ο Asensio να παίζει πολύ. Ευχαριστώ!
Η σελίδα της στήλης στο facebook:
